Λεπορέλλα

Με τη νέα όπερα Λεπορέλλα του Γιώργου Κουρουπού, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες, ξεκινά το 2020 για την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το λιμπρέτο, βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του μεγάλου Αυστριακού συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ, υπογράφει η διακεκριμένη ποιήτρια και λογοτέχνης Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Η Λεπορέλλα, η οποία αποτελεί παραγγελία της Εναλλακτικής Σκηνής στον συνθέτη, θα παρουσιαστεί στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ για έξι παραστάσεις από τις 11 έως τις 26 Ιανουαρίου 2020.

Σκηνοθετημένη σαν υποβλητικό δραματικό θρίλερ, μέσα σε ένα αφαιρετικό σκηνικό που παραμένει πιστό στο πνεύμα της νουβέλας, η Λεπορέλλα είναι ένα ψυχογράφημα που εξερευνά τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας αλλά και μια μοναδικά δυνατή και συγκινητική ιστορία για τους ανθρώπους που δεν αγαπήθηκαν.

Στη Βιέννη στις αρχές του 20ού αιώνα, στο αρχοντικό ενός βαρόνου, μια φιλάργυρη, γεροντοκόρη υπηρέτρια ζει τον ανεκπλήρωτο έρωτα για το αφεντικό της, εξυπηρετώντας τις ανήθικες επιθυμίες του και κρυφακούγοντας πίσω απ’ τον τοίχο. Οι συνέπειες των πράξεών της όμως θα είναι καταστροφικές.

Τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο αρχιμουσικός Νίκος Βασιλείου, ενώ τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια φέρουν την υπογραφή του Πάρι Μέξη, ενός πολυδιάστατου δημιουργού με διεθνή παρουσία στην όπερα και ιδιαίτερη αισθητική ματιά.

Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.

Εξαίρετο δείγμα γραφής της ψυχογραφικής πένας του μάστορα της νουβέλας Στέφαν Τσβάιχ (1881-1942), ενός από τους «ιδανικούς αυτόχειρες» της παγκόσμιας λογοτεχνίας, η Λεπορέλλα αποτελεί την τραγική «θηλυκή εκδοχή» του πιστού υπηρέτη Λεπορέλλο στην αριστουργηματική όπερα Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ. Η νουβέλα πρωτοεκδόθηκε το 1935 και συμπεριλήφθηκε στον τόμο Αμόκ και άλλες νουβέλες (κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2014 από τις εκδόσεις Άγρα), που συγκεντρώνει μερικές από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του συγγραφέα. Οι περίφημες νουβέλες του Τσβάιχ, σαν μια σειρά από πίνακες που αναπαριστούν την ευαισθησία της βιεννέζικης κοινωνίας των αρχών του 20ού αιώνα, τον κατέστησαν τον πιο πολυδιαβασμένο και πιο μεταφρασμένο γερμανόφωνο λογοτέχνη.

Στη Λεπορέλλα, μια αδρή γυναίκα από το Τιρόλο φτάνει στη Βιέννη για να εργαστεί σε ένα σπίτι βαρόνων. Ο στρυφνός χαρακτήρας της βαρόνης, η ελαφρότητα του βαρόνου, η ταραχώδης σχέση του ζεύγους διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο η υπηρέτρια θα παίξει έναν καταλυτικό ρόλο. Στην αρχή αρκείται στα καθήκοντά της, όταν όμως η βαρόνη πρόσκαιρα απομακρυνθεί από το σπίτι, εκείνη θα αφοσιωθεί δουλικά στον βαρόνο διευκολύνοντας τις ερωτικές του δραστηριότητες. Η αφύπνιση του δικού της ερωτισμού, που γίνεται ολοένα και πιο ανεξέλεγκτος, την οδηγεί στη σχεδιασμένη «αυτοκτονία» της βαρόνης, γεγονός που θα επιφέρει αργότερα και το δικό της τραγικό τέλος.

Η υπόθεση του έργου αφορά προσωπικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς που παραμένουν επίκαιροι και άλυτοι μέχρι σήμερα: ένας αποτυχημένος γάμος, ένα δυστυχισμένο ζευγάρι χωρίς παιδιά, ένα κορίτσι που μεγάλωσε χωρίς έρωτα, χωρίς καμία ουσιαστική σχέση και το οποίο αυτή η κοινωνική απομόνωση το έκανε τόσο σκληρό και συνάμα επικίνδυνα εύθραυστο.

Η όπερα Λεπορέλλα αποτελεί ένα εγχείρημα που κορυφώνει την ενασχόληση του καταξιωμένου συνθέτη Γιώργου Κουρουπού με το μουσικό θέατρο, το οποίο αποτελεί κύριο άξονα του συνθετικού του έργου. Η μουσική του έργου αναδεικνύει και εντείνει τα πολύπλοκα και συχνά αντιφατικά συναισθήματα των ηρώων, φθάνοντας ως την αποκάλυψη της βαθύτερης αλήθειας, αυτής που ούτε ο λόγος ούτε ο νους τολμούν ν’ αγγίξουν.

Ο Γιώργος Κουρουπός σημειώνει: «Όταν πρωτοδιάβασα το συγκλονιστικό διήγημα του Στέφαν Τσβάιχ Λεπορέλλα, σκέφτηκα αυτομάτως πόσο αυτό το κείμενο προσφερόταν για ένα μουσικό δράμα. Οι κρυφές σκέψεις, οι ανομολόγητες επιθυμίες, τα ψεύτικα λόγια, οι βαθιές στερήσεις, τα ψυχικά τραύματα, οι υψηλές εντάσεις, το ζοφερό κλίμα μιας ακαθόριστης αλλά κι αναπόφευκτης καταστροφής, όλα καθορίζουν το πολύπλοκο, πολυσύνθετο και απόκρυφο περιβάλλον, το οποίο μόνο η μουσική μπορεί δραστικά να προβάλει, αξιοποιώντας τη συμβολική και συγκινησιακή της διάσταση. Από την άλλη μεριά, η πληθώρα των περιγραφόμενων σκηνών, αλλά και η αποκάλυψη αυτών που υπονοούνται, προσκαλεί σε μια ακόμη πιο συναρπαστική δραματοποίηση, που προσάδει ιδιαίτερα στο μελόδραμα – στην όπερα. Η συνεργασία μου με την Ιουλίτα Ηλιοπούλου, μετά από τόσα χρόνια, είναι για μένα η απόλυτη εγγύηση για την επιτυχία του εγχειρήματος».

Το έργο ακολουθεί την ψυχαναλυτική εξέλιξη της φαινομενικά αντιηρωίδας, που μέσα από υποσυνείδητες μεταθέσεις και προβολές ονειρεύεται και ζει μόνη πίσω απ’ τον τοίχο, ενώ παράλληλα φωτίζει το δίκιο και το άδικο των δύο άλλων προσώπων. Γράφοντας το λιμπρέτο της Λεπορέλλας, η Ιουλίτα Ηλιοπούλου ακολούθησε τη δραματουργική εξέλιξη της ψυχαναλυτικής νουβέλας του Τσβάιχ, με πίστη αλλά και με ελευθερία στην έκφραση, στην προβολή των συμβολισμών, στην ψυχολογία των προσώπων. «Μιλώντας και ανταλλάσσοντας ιδέες με τον Γιώργο Κουρουπό, επεδίωξα να δώσω λόγο –γλωσσική έκφραση– όχι μόνο στην επικοινωνία ή στις εκρήξεις των ηρώων, αλλά κυρίως στη σιωπή τους. Στη σιωπή που πάνω της ακούγονται δυνατά τα βήματα της ψυχής τους, αυτά που κάνει ανάγλυφα η μουσική. Τρία κύρια πρόσωπα, μια υπηρέτρια και ένα ζευγάρι, δεν είναι παρά η μικρογραφία ενός κόσμου που πληγώνει και πληγώνεται, που φοβάται την αλήθεια και ψεύδεται, ζητώντας απεγνωσμένα να κρατηθεί από κάτι. Η πραγματικότητα, μέσα από το βλέμμα της Λεπορέλλας που ζει πίσω απ’ τον τοίχο, εκδικείται δραματικά», επισημαίνει.

Το ενδεκαμελές ενόργανο σύνολο διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Νίκος Βασιλείου, ο οποίος για τη νέα συνεργασία του με τον Γιώργο Κουρουπό υπογραμμίζει: «Ξανασυναντιέμαι, μετά από καιρό, μ’ έναν μουσικό μου μέντορα και διαπιστώνω για ακόμη μια φορά πως, μέσα απ’ τα χρόνια, η ωριμότητα και η έμπνευση έχουν πάντα κάτι καινούριο να πουν δίχως καμία προσποίηση, να υπογραμμίσουν και να φωτίσουν μέσω της μουσικής ένα δεύτερο κείμενο, ένα κείμενο πίσω απ’ τις λέξεις… πίσω απ’ τους τοίχους… Με θαυμαστή οικονομία κι εκφραστικότητα βυθίζεται στις ψυχές των ηρώων του, μετατρέποντάς τους σε γνήσια “πάσχοντα σώματα” δραματουργίας».

Το αποπνικτικό σύμπαν της Λεπορέλλας ζωντανεύει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του έμπειρου Πάρι Μέξη, ο οποίος υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης. Με αφοπλιστική ακρίβεια και λεπτοδουλεμένο με απαράμιλλη κομψότητα, ο Πάρις Μέξης υπογράφει ένα ψυχολογικό θρίλερ με έντονο ερωτισμό, διατηρώντας στο ακέραιο το πνεύμα της νουβέλας. «H Κρεσέντια, μια φιλάργυρη, γεροντοκόρη υπηρέτρια στη Βιέννη των αρχών του 20ού αιώνα, ζει με μοναδικό στόχο να γηροκομηθεί από τις οικονομίες της. Με αφορμή ένα φαινομενικά ασήμαντο περιστατικό, προκαλεί για πρώτη φορά στη ζωή της το ενδιαφέρον ενός άλλου ανθρώπου και δη ενός άντρα. Το συμβάν τη συνταράσσει. Από Κρεσέντια μεταμορφώνεται σε “Λεπορέλλα” και η ζωή της αρχίζει να περιστρέφεται γύρω από την “ευτυχία” του άντρα, με μοναδικό αντάλλαγμα την αίσθηση ότι συνεισφέρει σε αυτήν. Με σχεδόν αϊχμανική λογική, η Λεπορέλλα οδηγείται από το πρωτόγνωρό της πάθος και την αδυναμία της να διαχειριστεί τη συναισθηματική της αφύπνιση σε απονενοημένες πράξεις με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Σαν ένα ξερόφυτο που όταν ποτίζεται απότομα σαπίζει. Με αυτό το δίπολο, το φαινομενικά ασήμαντο αλλά υποκειμενικά καθοριστικό, η Λεπορέλλα αναδεικνύεται ως μια ιδιαίτερη σύγχρονη όπερα, που επιχειρεί να φωτίσει την αειθαλή ανάγκη του ανθρώπου να νιώσει το ενδιαφέρον, την τρυφερότητα και εντέλει την αγάπη. Ακόμη και αν δεν μπορεί να τη διαχειριστεί», σημειώνει o σκηνοθέτης.

Η σκηνογραφική αντιμετώπιση της παράστασης σέβεται την «αυθεντική» εποχή του έργου, όπως αυτή αποτυπώνεται στην αισθητική και το ύφος του σκηνικού, των κοστουμιών και των σκηνικών αντικειμένων. «Χρησιμοποιούμε την ύλη που μας είναι απαραίτητη σκηνικά και εξυπηρετεί τη διήγηση με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Παρακολουθώντας την εθιμοτυπία και τις συνήθειες μιας εποχής παλαιότερης από τη δική μας, ο θεατής θα αναγνωρίσει πρόσωπα οικεία και γνώριμες συναισθηματικές καταστάσεις. Μέσα από ένα θεατρικά εξιδανικευμένο παρελθόν, η Λεπορέλλα έρχεται να διηγηθεί μια συγκινητική ιστορία για τους ανθρώπους που δεν αγαπήθηκαν».

Τον ρόλο της Λεπορέλλας θα ερμηνεύσουν δύο διακεκριμένες Ελληνίδες μεσόφωνοι, η Ειρήνη Καράγιαννη (11, 17, 25/1) και η Άρτεμις Μπόγρη (12, 18, 26/1).

Μαζί τους ένα εξαιρετικό καστ μονωδών της ΕΛΣ, οι Τάσος Αποστόλου, Μυρσίνη Μαργαρίτη, Βάσια Ζαχαροπούλου, Νίκη Χαζιράκη, Εβίτα Χιώτη, Πέτρος Μαγουλάς.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Γιώργος Κουρουπός Μουσική

Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών και σύνθεση στο Ωδείο του Παρισιού (τάξη Ολιβιέ Μεσσιάν). Κατά τη δεκαετή διαμονή του στο Παρίσι, μεταξύ άλλων, έγραψε Το ελληνικό τραγούδι και τα λυρικά δράματα Το θέλει ο Θεός και Grisélidis (Φεστιβάλ Αβινιόν). Σημαντικότερα έργα του μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα (1977) είναι Η συνέλευση των ζώων (κείμενο: Π. Κοροβέσης), Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο, Ο μικρός ναυτίλος (ποίηση: Ο. Ελύτης), Οδύσσεια (συμφωνικό μπαλέτο σε χορογραφία Τζων Νώυμαϊερ, βραβείο μουσικής Benois de la danse), Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα, Το Μονόγραμμα (ποίηση: Ο. Ελύτης), Φωνή δρυός, Επτά αθάνατες αρετές. Επίσης, οι όπερες Πυλάδης (λιμπρέτο: Γ. Χειμωνάς), Ιοκάστη (λιμπρέτο: Ι. Ηλιοπούλου), Οι δραπέτες της σκακιέρας (λιμπρέτο: Ε. Τριβιζάς), Η σκηνή των θαυμάτων (βασισμένο στον Μιγκέλ ντε Θερβάντες), καθώς και πολλοί κύκλοι τραγουδιών για φωνή και πιάνο. Διετέλεσε Διευθυντής και αργότερα Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΛΣ, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Η Λεπορέλλα είναι το δέκατο τρίτο λυρικό του δράμα.

Ιουλίτα Ηλιοπούλου Ποιητικό κείμενο

Σπούδασε βυζαντινή και νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Έχουν κυκλοφορήσει οκτώ ποιητικά της βιβλία: Καλούς ενιαυτούς Μάρκο, Δίγαμμα, Ευχήν Οδυσσεί, Από το ένα στο δύο, Έντεκα τόποι για ένα καλοκαίρι, Το σπίτι, Ιοκάστη, Το ψηφιδωτό της νύχτας· τα παραμύθια: Τι ζητάει ο Ζήνων; (κρατικό βραβείο 2005), Η πράσινη Σκουφίτσα, Άλλο και τούτο!, Τίμος ο Αθηναίος και το χριστουγεννιάτικο μουσικό παραμύθι Μα πότε θα φτάσει αυτός ο Μάγος; (μουσική: Γιώργος Κουρουπός). Έχει επίσης δημοσιεύσει τα δοκίμια: Η κούκλα, Αναζητώντας τη δέκατη τέταρτη ομορφιά, δοκίμια για τον Οδυσσέα Ελύτη και τη μετάφραση του έργου του Πέρσυ Σέλλεϋ Υπεράσπιση της ποίησης. Επίσης, έχει γράψει τα ποιητικά κείμενα στα μουσικά έργα του Γιώργου Κουρουπού Το καράβι του Ελάτου και Ιοκάστη, καθώς και στίχους για τραγούδια του ίδιου συνθέτη και των Πέτρου Περάκη, Στάθη Γυφτάκη και Τατιάνας Ζωγράφου.

Νίκος Βασιλείου Μουσική διεύθυνση

Πιανίστας, αρχιμουσικός και συνθέτης, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο και θεωρητικά σε Αθήνα και Νέα Υόρκη, καθώς και διεύθυνση ορχήστρας στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου Σκοτίας (υπότροφος Ακαδημίας Αθηνών). Δίδαξε μουσική στη μέση εκπαίδευση, καθώς και πιάνο και διεύθυνση χορωδίας στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Διευθυντής της Παιδικής Χορωδίας «Μανώλης Καλομοίρης» (1992-2000), έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Από το 1994 ως κορεπετίτορας έχει συμμετάσχει στη μουσική προετοιμασία τουλάχιστον εξήντα παραγωγών της ΕΛΣ. Υπήρξε διευθυντής της Χορωδίας της ΕΛΣ (2005/11), υπεύθυνος του Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ (2012/15) και αρχιμουσικός της Σύγχρονης Όπερας από το 2010, με πάμπολλες πανελλήνιες πρώτες παρουσιάσεις στο ενεργητικό του. Μουσικός σύμβουλος του Φεστιβάλ Αθηνών (2017/18). Ως αρχιμουσικός έχει συμπράξει με Ορχήστρα ΕΛΣ, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Δήμου Αθηναίων κ.ά.

Πάρις Μέξης Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε σκηνογραφία και design for performance στο Λονδίνο (Κολέγιο Τεχνών και Διακόσμησης Αγίου Μαρτίνου, μεταπτυχιακές σπουδές στη σκηνογραφία, βασικές σπουδές θεάτρου: design for performance) και την Πράγα (Σχολή θεάτρου της Ακαδημίας Παραστατικών Τεχνών Πράγας, σχεδιασμός όπερας)· επίσης, σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και διακόσμηση στον ΑΚΤΟ και στο Πανεπιστήμιο του Μίντλσεξ (αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων με έπαινο άριστης επίδοσης, 1998 & 1999), καθώς επίσης μουσική στο Πρότυπο Πειραματικό Ωδείο (Αθήνα). Είναι πολυσχιδής σκηνοθέτης, σκηνογράφος και creative director, ο οποίος εργάζεται στην όπερα, το θέατρο, το βίντεο, την τηλεόραση, την επικοινωνία και τη διαφήμιση. Ως σκηνοθέτης ή/και σκηνογράφος συμμετείχε σε παραγωγές όπερας, μουσικού θεάτρου και μουσικής για διάφορους πολιτιστικούς οργανισμούς, φεστιβάλ και εταιρείες παραγωγής στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Ελληνικό Φεστιβάλ, Εθνική Λυρική Σκηνή, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Όπερα του Κιέβου, Κρατικό Θέατρο Βησμπάντεν, Βασιλική Όπερα Βερσαλλιών (παραγωγές σε περιοδεία), Θέατρο Λίνμπουρυ (Βασιλική Όπερα Λονδίνου), Εθνικό Μουσικό Φόρουμ Πολωνίας και Ορχήστρα Δωματίου Αγγλίας.

Γιώργος Τέλλος Φωτισμοί

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φρανκφούρτη. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Ζάαρλαντ (Γερμανία) και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην Ελλάδα, ξεκίνησε ως συνεργάτης του διευθυντή φωτογραφίας Ανδρέα Μπέλλη, αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στον χώρο του φωτισμού σκηνής. Το 2014 φώτισε τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι της Ρωσίας. Σήμερα, δραστηριοποιείται ως σχεδιαστής φωτισμών, έχοντας τρία γραφεία μελέτης φωτισμού σε Αθήνα, Φρανκφούρτη και Ριάντ. Έχει φωτίσει σημαντικό αριθμό παραστάσεων σε Ευρώπη, Αμερική, Kίνα και τις αραβικές χώρες.

Κωνσταντίνα Πιτσιάκου Διεύθυνση Παιδικής Χορωδίας ΕΛΣ

Απόφοιτη του Μουσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κάρντιφ (Ουαλία), σπούδασε με υποτροφία της Διεθνούς Εταιρείας Κόνταλυ μεθοδολογία διδασκαλίας, διεύθυνση χορωδίας, κλασικό τραγούδι και πιάνο στο Διεθνές Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ζόλταν Κόνταλυ της Ακαδημίας Φραντς Λιστ (Kέτσκεμετ, Ουγγαρία). Επιπλέον, σπούδασε μονωδία (δίπλωμα) με τη Χριστίνα Γιαννακοπούλου. Έχει τραγουδήσει με τα σύνολα Patras Contemporary Music Ensemble και Κουαρτέτο Εγχόρδων Δημοτικού Ωδείου Πατρών, ενώ έχει δώσει συναυλίες Παλαιάς μουσικής με τα σύνολα Ex-Silentio και Os Orphicum. Συνεργάστηκε με τη Χορωδία της ΕΛΣ, της ΕΡΤ, καθώς και με τη Χορωδία Δωματίου του Δημοτικού Ωδείου Πατρών. Για το μουσικοπαιδαγωγικό σύστημα Κόνταλυ έχει δώσει διαλέξεις στην Κύπρο. Επί σειρά ετών δίδαξε στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών, όπου δημιούργησε και διηύθυνε την Παιδική Χορωδία και τα μαθητικά φωνητικά σύνολα, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και στη Δραματική Σχολή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Τον Σεπτέμβριο του 2017 ανέλαβε τη διεύθυνση της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ.

Ειρήνη Καράγιαννη Λεπορέλλα

Μεσόφωνος, σπούδασε μονωδία σε Ρώμη, Λονδίνο, Μιλάνο με υποτροφίες (Μαρία Κάλλας και Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης). Απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό Τζουζέππε ντι Στέφανο (Τράπανι Σικελίας), όπου πρωτοεμφανίστηκε ως Κάρμεν. Έχει πρωταγωνιστήσει σε παραγωγές σε ΕΛΣ, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ΜΜΑ, ΜΜΘ, Όπερα Ρώμης, Θέατρο Μουσικού Φλωρεντινού Μάη, Βασιλικό Θέατρο Τορίνου, Θέρμες του Καρακάλλα, Σκάλα Μιλάνου, Όπερα Φρανκφούρτης, Στούντιο Λίνμπουρυ (Βασιλικό Θέατρο Λονδίνου), Θέατρο Μάσσιμο Παλέρμου, Δημοτικό Θέατρο Μπολόνιας σε ρόλους όπως Κάρμεν, Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Κερουμπίνο (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Αντζελίνα (Η Σταχτοπούτα), Τζουλιέττα και Νικλάους (Τα παραμύθια του Χόφμαν), Οκτάβιαν (Ο ιππότης με το ρόδο), Ανταλτζίζα (Νόρμα), Ιζαμπέλλα (Η Ιταλίδα στο Αλγέρι). Έχει συμπράξει με ΚΟΑ, ΚΟΘ, Καμεράτα, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ. Έχει ερμηνεύσει πρώτες παγκόσμιες έργων σύγχρονων Ελλήνων συνθετών και έχει ηχογραφήσει για τις εταιρείες ΕΜΙ και MDG.

Άρτεμις Μπόγρη Λεπορέλλα

Μεσόφωνος, σπούδασε πιάνο και κλασικό τραγούδι (δίπλωμα μονωδίας, τάξη Μαρίνας Κρίλοβιτς). Υπήρξε μέλος του Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ (2009/11), ενώ συνεχίζει μελέτη ρεπερτορίου με τον Άρη Χριστοφέλλη. Έχει συνεργαστεί με ΚΟΑ, Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Καμεράτα, Ergon Ensemble, Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται τακτικά με τον συνθέτη Γιώργο Κουρουπό, ερμηνεύοντας σε παγκόσμια πρώτη έργα του (Η σκηνή των θαυμάτων, Φωνή δρυός). Στην ΕΛΣ έχει ερμηνεύσει Συνθέτη (Aριάδνη στη Νάξο), Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Ντοραμπέλλα (Έτσι κάνουν όλες), Αντζελίνα (Η Σταχτοπούτα), Στέφανο (Ρωμαίος και Ιουλιέττα), Κερουμπίνο (Οι γάμοι του Φίγκαρο), ενώ έχει εμφανιστεί ως Εύθυμη χήρα (ΜΜΑ). Συμμετείχε στην πρώτη παγκόσμια αναβίωση της όπερας του Γκλουκ Ο θρίαμβος της Κλέλιας (Βασιλική Όπερα Λονδίνου), στο αφιέρωμα Icones για τα 80ά γενέθλια του Πήτερ Μάξουελ Ντέιβις, καθώς και στον κύκλο Madness (Φεστιβάλ Αθηνών). Πρόσφατα τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση τα 16 τραγούδια του Νίκου Σκαλκώτα (ΜΜΑ). Απόφοιτη του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Τάσος Αποστόλου Βαρόνος

Βαθύφωνος, σπούδασε τραγούδι στην Αθήνα με τον Φραγκίσκο Βουτσίνο και στο Μιλάνο με τους Μαρία-Λουίζα Τσόνι και Ρομπέρτο Νέγκρι (υποτροφία Iδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης). Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών και της Σχολής Δραματικής Τέχνης Βεάκη. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής και σκηνοθεσίας με τον Λούκα Ρονκόνι στο Πίκκολο Τεάτρο του Μιλάνου. Έχει τραγουδήσει, μεταξύ άλλων, σε ΕΛΣ, Όπερα Θεσσαλονίκης, ΜΜΑ, ΜΜΘ, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Επίδαυρο, σε ΟΗΕ και Λίνκολν Σέντερ στη Νέα Υόρκη, Αλεξάνδρεια, Μιλάνο, Βασιλεία, Κατάρ, Γερμανία, Κύπρο, Βοστώνη και αλλού, με Ορχήστρα των Χρωμάτων, ΚΟΘ, ΚΟΑ, Όπερα Δωματίου Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Κύπρου, Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων κ.ά. Έχει μετάσχει σε συναυλίες, πρώτες εκτελέσεις και ηχογραφήσεις σημαντικών Ελλήνων συνθετών. Έχει πρωταγωνιστήσει σε αρχαίο και σύγχρονο ρεπερτόριο με Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης κ.ά., σε Επίδαυρο, Ωδείο Ηρώδου Αττικού κ.α., και σε ταινίες των Θόδωρου Αγγελόπουλου, Λευτέρη Ξανθόπουλου και άλλων.

Μυρσίνη Μαργαρίτη Βαρόνη

Υψίφωνος, σπούδασε βιολί, τραγούδι, μουσικολογία στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές (τραγούδι / Lied, ορατόριο, όπερα) στο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ (υποτροφίες Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, Γύργκεν Πόντο). Υπήρξε μόνιμη μονωδός στην Όπερα του Χάλλε (Γερμανία), ενώ έχει εμφανιστεί σε Λονδίνο (BBC Proms), Βέλγιο (Μποζάρ, ανάληψη ελληνικής προεδρίας), Γερμανία (Έρφουρτ, Ντάρμστατ, Κόμπουργκ, Όλντενμπουργκ, Φυρτ, Γκότα, Μπαντ Λάουχσταιτ, Μόναχο, Βερολίνο, Κάσσελ, Φρανκφούρτη κ.α.), Αυστρία (Κρατικό Θέατρο Ζάλτσμπουργκ), Ελβετία (Θέατρο Βίντερτουρ), Ολλανδία (Περιοδεία με την Εθνική Περιοδεύουσα Όπερα Ολλανδίας, Φεστιβάλ Έμπασσυ), Μάλτα (Φεστιβάλ Μπαρόκ Βαλλέττας), Ινδονησία, Ουγγαρία (Φεστιβάλ Μπάρτοκ), Τουρκία, Μεξικό (Φεστιβάλ Καραϊβικής), ΕΛΣ, ΜΜΑ, ΜΜΘ, Φεστιβάλ Αθηνών, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Ηρώδειο κ.α. Το ρεπερτόριό της καλύπτει ευρύ φάσμα στιλ και εποχών. Έχει ηχογραφήσει: Απόλλωνας και Δάφνη του Χαίντελ με την Ορχήστρα Διεθνούς Φεστιβάλ Χαίντελ του Χάλλε, Grand Tour – Baroque Road Trip (Ορχήστρα New Dutch Academy), έργα Ντεμπυσσύ (UTOPIA), καθώς και έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Βάσια Ζαχαροπούλου Χίλντα

Υψίφωνος, σπούδασε μονωδία στο Εθνικό Ωδείο, πιάνο και κλασικό χορό. Πραγματοποίησε σπουδές μελοδραματικής με τον Κώστα Πασχάλη. Συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή από το 2008. Την περίοδο 2011/13 υπήρξε μέλος του Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ. Τον Νοέμβριο του 2014 απέσπασε το Βραβείο Τραγουδιού στον 14ο Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας Μαρί Κράγια. Έχει ερμηνεύσει Τσερλίνα (Ντον Τζοβάννι), Κλαρίτσε (Ένας άντρας για όλες), Βεσπέττα (Πιμπινόνε), Ροζαλία (West Side Story), Κοκκινοσκουφίτσα, Γκρέτελ (Χαίνζελ και Γκρέτελ), Λόλα (Πικ-νικ), Ρίκα (Η κόρη της καταιγίδας), Πριγκίπισσα (Προσοχή! Ο πρίγκιπας λερώνει), Πουλί της φωτιάς (Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της φωτιάς), Τούλα (Η φόνισσα), Τσάρεβνα (Ο τσάρος Σαλτάν). Έχει συμπράξει με Καμεράτα, Ορχήστρα Πουρπούρ Βιέννης, Κρατική Ορχήστρα Όπερας των Τιράνων, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ και Δήμου Αθηναίων. Στο θέατρο έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Ειρήνη (Αριστοφάνης), Το σκλαβί, Masterclass. Δραστηριοποιείται στον τομέα της μεταγλώττισης ως τραγουδίστρια και εκφωνήτρια.

Νίκη Χαζιράκη Χάννα

Υψίφωνος, είναι αριστούχος του Σολιστικού Τμήματος και του Παιδαγωγικού Τμήματος του Κρατικού Μουσικού Πανεπιστημίου Βιέννης με μεταπτυχιακές σπουδές στην όπερα, καθώς και αριστούχος του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερμήνευσε στο εξωτερικό ρόλους όπως Ολυμπία (Tα παραμύθια του Χόφμαν), Τύχη και Κυρία (Η στέψη της Ποππαίας), Αντέλε (Η νυχτερίδα), Τσιμπολέττα (Μια νύχτα στη Βενετία), Βιολέττα (Ο αστείος πόλεμος), Πέπι Πλάινινγκερ (Βιεννέζικο αίμα) κ.ά. Με την ΕΛΣ συνεργάζεται σταθερά από το 2009 σε διάφορους ρόλους όπως Ντολτσίνα (Αδελφή Αγγελική), Ακόλουθος (Ριγολέττος), Α΄ Αγόρι (Ο μαγικός αυλός), Κρινιώ (Η φόνισσα), Μικρή Αλεπού (Η πονηρή αλεπουδίτσα), Φίλη του Αηδονιού (Το αηδόνι του αυτοκράτορα), Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης, παραγωγή για παιδιά), Κοκκινοσκουφίτσα (Η Κοκκινοσκουφίτσα) κτλ. Εμφανίστηκε στο ΜΜΑ και σε πολυάριθμα κοντσέρτα σε Αυστρία, Γερμανία και Ελλάδα. Επίσης, έχει ερμηνεύσει Κοραλίν (Ο ταυρομάχος), Γκρέτελ (Χαίνζελ και Γκρέτελ) και Βέρα (Οι Απάχηδες των Αθηνών).

Εβίτα Χιώτη Τραγουδίστρια όπερας

Yψίφωνος, σπούδασε μονωδία με τη Νίνα Καλούτσα (δίπλωμα με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο), ενώ έχει μαθητεύσει πλάι στους Μάρθα Αράπη, Χριστίνα Γιαννακοπούλου, Χριστόφορο Σταμπόγλη. Έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμες συναυλίες και γκαλά όπερας σε Αθήνα, Σύρο (Φεστιβάλ Αιγαίου) και Μπρατισλάβα (Φεστιβάλ Viva Musica Viva Europa). Το διάστημα 2012/16 συμμετείχε στο πρόγραμμα της Συμμετοχικής Όπερας για νέους λυρικούς τραγουδιστές στο Ίδρυμα Θεοχαράκη. Έχει διακριθεί στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μουσικής της UNESCO αποσπώντας το δεύτερο βραβείο. Η συνεργασία της με την Εθνική Λυρική Σκηνή ξεκίνησε το 2016 με την παραγωγή Η φόνισσα του Γιώργου Κουμεντάκη, ενώ αργότερα υπήρξε μέλος του Στούντιο Όπερας υπό την καθοδήγηση του τενόρου Ζάχου Τερζάκη. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πέτρος Μαγουλάς Άντον

Bαθύφωνος, γεννήθηκε στην Αθήνα και μελέτησε με τους Φραγκίσκο Βουτσίνο, Κώστα Πασχάλη και Άρη Χριστοφέλλη. Έχει τραγουδήσει σε Εθνική Λυρική Σκηνή, Όπερα Κιέλου, Εθνική Όπερα Ουαλίας, Όπερα Μπιλμπάο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Αθηνών κ.α. ρόλους όπως Ζαράστρο (Ο μαγικός αυλός), Οσμίν (Η απαγωγή από το σεράι), Ντον Τζοβάννι, Βασιλιάς Χάινριχ (Λόενγκριν), Ντάλαντ (Ο ιπτάμενος Ολλανδός), Μπάνκο (Μάκβεθ), Σπαραφουτσίλε (Ριγολέττος), Παγκάνο (Οι Λομβαρδοί στην πρώτη σταυροφορία), Ντον Μπαζίλιο (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Βόντνικ (Ρούσαλκα), Κόμης Ντε Γκριέ (Μανόν), Κολλίνε (Μποέμ), Αλιντόρο (Η Σταχτοπούτα), καθώς επίσης Ρέκβιεμ Βέρντι και Μότσαρτ, Κατά Ιωάννην Πάθη του Γ. Σ. Μπαχ, 9η Συμφωνία του Λ. Β. Μπετόβεν, Μεσσία του Χαίντελ κ.ά. Οι ηχογραφήσεις του περιλαμβάνουν βραβευμένες διεθνείς εκδόσεις των έργων του Χαίντελ Ορέστης, Αριάδνη στην Κρήτη, Ταμερλάνος, O Ιούλιος Καίσαρας στην Αίγυπτο, Αλέξανδρος Σεβήρος (MDG) και Αρμίνιο (Decca Classics) υπό τον Γιώργο Πέτρου. Πρόσφατα ερμήνευσε τον ρόλο του Διοικητή (Ντον Τζοβάννι) στη Βασιλική Όπερα Λονδίνου (Κόβεντ Γκάρντεν).