Powder her face

Τολμηρή, προκλητική και αιχμηρή, η σπουδαία σύγχρονη όπερα Powder her face (1995) του «τρομερού παιδιού» της βρετανικής μουσικής Τόμας Άντες έρχεται να σκανδαλίσει το κοινό στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση.

Το Powder her face, η όπερα με την «πιο άσεμνη άρια που γράφτηκε ποτέ», είναι βασισμένο στη σκανδαλώδη ζωή της δούκισσας Μάργκαρετ Κάμπελ του Αργκάιλ, γνωστής με το προσωνύμιο «βρόμικη δούκισσα», η οποία το 1963 σόκαρε το κοινό της Αγγλίας με τις σεξουαλικές της ακρότητες. Θεωρείται ένα σύγχρονο κλασικό έργο και μια από τις βρετανικές όπερες που ανεβαίνουν πιο συχνά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο αρχιμουσικός Νίκος Βασιλείου, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο διακεκριμένος σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ Αλέξανδρος Ευκλείδης. Το Powder her face θα παρουσιαστεί στις 25, 27, 31 Οκτωβρίου και 2, 7, 9 Νοεμβρίου 2019, με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Ο πολυβραβευμένος Βρετανός συνθέτης Τόμας Άντες, ο «βιρτουόζος των άκρων», όπως τον χαρακτήρισε το περιοδικό The New Yorker χάρη στην ευρεία γκάμα της μουσικής του γλώσσας, συνδυάζει αριστοτεχνικά στη μουσική του Powder her face ετερόκλητες επιρροές. Τα καμπαρέ του Κουρτ Βάιλ, η τζαζ και τα τάνγκο του Άστορ Πιατσόλα συναντούν τον Άλμπαν Μπεργκ και τον Ίγκορ Στραβίνσκι σε ένα έργο πολυεπίπεδο και καθηλωτικό. Η μουσική του είναι τόσο αξιομνημόνευτη όσο και η ίδια η δούκισσα του Αργκάιλ. Ο Άντες περιγράφει το Powder her face ως «μια όπερα για μια γυναίκα που τελικά παγιδεύεται σε έναν κόσμο αρωμάτων, φαντασίας και ανάμνησης».

Η πολυτάραχη ζωή της δούκισσας, το όνομα της οποίας έγινε συνώνυμο με το σκάνδαλο, οι έρωτες, οι σεξουαλικές επιθυμίες και το διαζύγιο λειτουργούν ως πρίσμα μέσα από το οποίο ο Τόμας Άντες και ο Βρετανός μυθιστοριογράφος Φίλιπ Χένσερ με το καυστικό λιμπρέτο του διερευνούν στο έργο τη σχέση φύλου, πολιτικής και εξουσίας. Μια κυνική κοινωνική σάτιρα για τον αμοραλισμό, την παρακμή της ανώτερης τάξης και τη δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας, το Powder her face εισάγει το κοινό σε μια νέα εποχή της όπερας.

Σκάνδαλο στη ζωή, αλλά και στη σκηνή, το Powder her face έγινε η πρώτη όπερα που έφερε στα λυρικά θέατρα του κόσμου μια άκρως τολμηρή άρια που πυροδότησε έντονες συζητήσεις, γνωστή ως «blowjob aria».

Σεξ, πούδρα και πολαρόιντ

Το Powder her face έχει ως επίκεντρο ένα σεξουαλικό σκάνδαλο της δεκαετίας του ’60 που έμεινε στην ιστορία και συντάραξε τη βρετανική κοινή γνώμη. Η όπερα εξιστορεί τη λαμπερή άνοδο και την τραγική πτώση της δούκισσας Μάργκαρετ Κάμπελ του Αργκάιλ από τη δεκαετία του ’30, τότε που η ίδια υπήρξε μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες γυναίκες στον κόσμο, έως τα τελευταία χρόνια της ζωής της στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Το έργο εστιάζει κυρίως στο πολύκροτο διαζύγιό της από τον δεύτερο σύζυγό της, τον 11ο Δούκα του Αργκάιλ, το 1963, την ίδια χρονιά που ξέσπασε η περίφημη υπόθεση Προφιούμο. Ο ίδιος την κατηγόρησε δημόσια ότι κατά τη διάρκεια του γάμου της είχε 88 εξωσυζυγικές σχέσεις. Η λίστα με τα καταγεγραμμένα ονόματα περιλάμβανε υπουργούς, μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας και διάσημους καλλιτέχνες. Κατά τη διάρκεια της δίκης, κατατέθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία αποκαλυπτικές πολαρόιντ, ανάμεσά τους και η περιβόητη φωτογραφία «ο ακέφαλος άνδρας», όπως ονομάστηκε από τις εφημερίδες της εποχής, η οποία απεικόνιζε τη δούκισσα γυμνή να έχει ερωτικές περιπτύξεις με έναν άνδρα, του οποίου το πρόσωπο ήταν κομμένο.
 
«Να πηγαίνεις στο κρεβάτι νωρίς και συχνά»

Ο Τόμας Άντες συνέθεσε το Powder her face σε ηλικία μόλις 24 ετών, κατόπιν παραγγελίας της Όπερας Αλμέιντα, που σηματοδότησε το ξεκίνημα της εντυπωσιακής καριέρας του ως συνθέτη, μαέστρου και πιανίστα. Η όπερα έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τσέλτεναμ την 1η Ιουλίου του 1995 λαμβάνοντας εγκωμιαστικές κριτικές, ενώ λόγω των ερωτικών σκηνών ο βρετανικός ραδιοφωνικός σταθμός Classic FM απαγόρευσε τη ραδιοφωνική μετάδοση του έργου καθώς κρίθηκε ακατάλληλη. Μετά το Powder her face, o Τόμας Άντες συνέθεσε το 2004 τη δεύτερη όπερά του βασισμένη στην Τρικυμία του Σαίξπηρ, κατόπιν παραγγελίας της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου. Ακολούθησε το 2016 η τρίτη του όπερα Ο εξολοθρευτής άγγελος, βασισμένη στην ομότιτλη σουρεαλιστική ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ (1962). H όπερα θριάμβευσε στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ το 2016, γνώρισε αντίστοιχη ανταπόκριση όταν παρουσιάστηκε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου και στη συνέχεια ενθουσίασε κοινό και κριτικούς στη Μετροπόλιταν.

Το λιμπρέτο του Powder her face φέρει την υπογραφή του μυθιστοριογράφου, κριτικού και δημοσιογράφου Φίλιπ Χένσερ, ο οποίος είχε την αρχική ιδέα για τη μεταφορά της ζωής της «βρόμικης δούκισσας» στο λυρικό θέατρο. Μέσα σε δύο πράξεις και οκτώ σκηνές, οι οποίες διαδραματίζονται στον χώρο ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, ο Χένσερ καταθέτει ένα κωμικοτραγικό έργο γεμάτο γερές δόσεις μαύρου χιούμορ, σαρκασμό και πικάντικες ερωτικές σκηνές. Ο περίφημος στίχος «Να πηγαίνεις στο κρεβάτι νωρίς και συχνά» φαίνεται πως είχε υπαγορεύσει την πορεία της δούκισσας στη ζωή.

Στη μεγάλη παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος Ευκλείδης. Η παράσταση θα επιχειρήσει να αναδείξει τις λεπτές εννοιολογικές αποχρώσεις του έργου, αλλά και το προκλητικό, παιγνιώδες και απελευθερωτικό του χιούμορ. Το κινηματογραφικό σκηνικό αναπαριστά μια αίθουσα ενός ξενοδοχείου της δεκαετίας του ’30, που γερνάει παράλληλα με την πρωταγωνίστρια του έργου. Ο χώρος γίνεται ένας σιωπηλός μάρτυρας της πορείας της από τη δόξα και την ομορφιά στη μοναξιά και τη λήθη. «To Powder her face είναι από τις λίγες όπερες των τελευταίων τριάντα χρόνων που μπορούν τόσο εύκολα να διεκδικήσουν μια σημαντική θέση στην ιστορική συνέχεια του είδους. Η μορφολογική του πολυπλοκότητα, το εύρος των αναφορών του, η τολμηρή σύνδεσή του με την πολιτική πραγματικότητα της εποχής του και η υπόρρητη αλλά ευδιάκριτη κριτική των έμφυλων ταυτοτήτων συγκροτούν ένα εξαιρετικά πολυεπίπεδο έργο, που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε και αριστούργημα, αν δεν ήταν τόσο ξεκάθαρο ότι το πρώτο που υπονομεύεται στο έργο του 24χρονου, όταν το έγραψε, συνθέτη είναι η ίδια η έννοια του αριστουργήματος», σημειώνει ο σκηνοθέτης.

Ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Νίκος Βασιλείου, ένας μουσικός με βαθιά γνώση του σύγχρονου ρεπερτορίου, επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, έχοντας την ευθύνη της μουσικής διεύθυνσης του εξαιρετικού συνόλου σύγχρονης μουσικής Ergon Ensemble σε ένα έργο υψηλών μουσικών και φωνητικών απαιτήσεων.

Τον ρόλο της δούκισσας ερμηνεύει η διακεκριμένη Αυστραλοβρετανή υψίφωνος Τζαστίν Βιάνι, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στην όπερα το 2010, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Σαλώμης στην ομώνυμη όπερα του Ρίχαρντ Στράους στο Δημοτικό Θέατρο Χαϊδελβέργης, και έκτοτε έχει διαγράψει μια αξιόλογη πορεία με σημαντικές εμφανίσεις και πληθώρα βραβείων. Η Βιάνι ερμήνευσε για πρώτη φορά τον ρόλο της Δούκισσας το 2012 σε παραγωγή της New York City Opera.

Η ακραία φωνητική γραφή του Τόμας Άντες, που απαιτεί ερμηνευτές με ιδιαίτερη φωνητική και υποκριτική δεξιοτεχνία, υποστηρίζεται, στους υπόλοιπους ρόλους του έργου, από τρεις ακμαίους πρωταγωνιστές της ΕΛΣ, τη Χρύσα Μαλιαμάνη, τον Χρήστο Κεχρή και τον Γιάννη Γιαννίση.

Τα σκηνικά και κοστούμια είναι του Γιάννη Κατρανίτσα, ο οποίος επανέρχεται στην ΕΛΣ μετά την περσινή επιτυχία των Γάμων του Φίγκαρο, οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα και η κινησιολογία του Φώτη Διαμαντόπουλου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Νίκος Βασιλείου Μουσική διεύθυνση

Πιανίστας, αρχιμουσικός και συνθέτης, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο και θεωρητικά σε Αθήνα και Νέα Υόρκη, καθώς και διεύθυνση ορχήστρας στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου Σκοτίας (υπότροφος Ακαδημίας Αθηνών). Δίδαξε μουσική στη μέση εκπαίδευση, καθώς και πιάνο και διεύθυνση χορωδίας στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Διευθυντής της Παιδικής Χορωδίας «Μανώλης Καλομοίρης» (1992-2000), έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Από το 1994 ως κορεπετίτορας έχει συμμετάσχει στη μουσική προετοιμασία τουλάχιστον εξήντα παραγωγών της ΕΛΣ. Υπήρξε διευθυντής της Χορωδίας της ΕΛΣ (2005/11), υπεύθυνος του Στούντιο Όπερας της ΕΛΣ (2012/15) και αρχιμουσικός της Σύγχρονης Όπερας από το 2010, με πάμπολλες πανελλήνιες πρώτες παρουσιάσεις στο ενεργητικό του. Μουσικός σύμβουλος του Φεστιβάλ Αθηνών (2017/18). Ως αρχιμουσικός έχει συμπράξει με Ορχήστρα ΕΛΣ, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Δήμου Αθηναίων κ.ά.

Αλέξανδρος Ευκλείδης Σκηνοθεσία

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris III. Έχει διδάξει στο Τμήμα Θεάτρου (ΑΠΘ), στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Πανεπιστήμιο Πατρών), καθώς και στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, όπου και εργάστηκε ως σύμβουλος δραματολογίου. Ως σκηνοθέτης μουσικού θεάτρου και όπερας έχει συνεργαστεί με Εθνική Λυρική Σκηνή, Φεστιβάλ Αθηνών, Όπερα Νώυκαιλν Βερολίνου, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Όπερα Θεσσαλονίκης, «Οι όπερες των ζητιάνων», ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση κ.ά. Έχει σκηνοθετήσει έργα κλασικού ρεπερτορίου, αλλά και σύγχρονων συνθετών, όπως την παγκόσμια πρώτη της Φόνισσας του Γιώργου Κουμεντάκη (ΕΛΣ, 2014). Από τον Φεβρουάριο του 2017 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Γιάννης Κατρανίτσας Σκηνικά, κοστούμια

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων, ενδυματολογία και διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος έχει συνεργαστεί με φορείς όπως Εθνική Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Φεστιβάλ Αθηνών, Parnassus Arts Productions, Φεστιβάλ Δημητρίων, ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Καλαμαριάς, Δήμος Θεσσαλονίκης. Έχει επίσης πραγματοποιήσει επιμέλειες εκθέσεων και σχεδιασμό εκθεσιακών περιπτέρων για φορείς όπως HELEXPO-ΔΕΘ, Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «Noesis», Νέο Βουλγαρικό Πανεπιστήμιο Σόφιας και για πολλές εταιρείες παραγωγής εκδηλώσεων και θεαμάτων.

Φώτης Διαμαντόπουλος Χορογραφία, κινησιολογία

Σπούδασε στην Κρατική Ακαδημία Χορού του Κιέβου και στην Ακαδημία Χορού της Βουδαπέστης. Από το 1997 ανήκει στο δυναμικό του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ το 2003 έγινε Κορυφαίος. Έχει συνεργαστεί με την ομάδα χορού του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το Μπαλέτο της Όπερας του Καζάν (Ρωσική Δημοκρατία του Ταταρστάν), έχει συμμετάσχει σε παραγωγές του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, καθώς και σε ανεξάρτητες παραγωγές σύγχρονου και κλασικού χορού. Δίδαξε κλασικό χορό στις Ανώτερες Επαγγελματικές Σχολές της ΕΛΣ και της Ραλλούς Μάνου. Κατά τη διετία 2011/13 υπήρξε χοροδιδάσκαλος (répétiteur) στο Μπαλέτο της ΕΛΣ. Έχει χορογραφήσει και παρουσιάσει παραστάσεις χορού και έχει επιμεληθεί την κινησιολογία και χορογραφία σε διάφορες παραστάσεις θεάτρου, όπερας και οπερέτας για την ΕΛΣ, την Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ, το Εθνικό Θέατρο, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.ά. Από το 2017 έχει τη θέση του ballet master και βοηθού χορογράφου στο Μπαλέτο της ΕΛΣ.

Μελίνα Μάσχα Φωτισμοί

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε σπουδές στο Λονδίνο (MA σε σκηνοθεσία θεάτρου / Πανεπιστήμιο Μίντλσεξ, MA σε ανώτερη θεατρική πρακτική, σχεδιασμό φωτισμού / CSSD). Από το 2000 έχει συνεργαστεί με όλους τους σημαντικούς θεατρικούς οργανισμούς στην Ελλάδα όπως Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ΔΗΠΕΘΕ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Εθνική Λυρική Σκηνή, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση και Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Από το 2008 συνεργάζεται τακτικά με την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Τζαστίν Βιάνι Δούκισσα

Υψίφωνος, γεννημένη στην Αυστραλία, πρωτοεμφανίστηκε ως Σαλώμη στην ομώνυμη όπερα του Ρίχαρντ Στράους στο Κρατικό Θέατρο Χαϊδελβέργης τον Απρίλιο του 2010. Έχει ερμηνεύσει διεθνώς ρόλους όπως Τόσκα (Τόσκα), Δάφνη (Δάφνη), Αυτοκράτειρα (Η γυναίκα δίχως σκιά), Ζήγκλιντε (Βαλκυρία), Γκερχίλντε (Βαλκυρία), Σαλούδ (Η σύντομη ζωή), Δυσδαιμόνα (Οθέλλος), Σαντούτσα (Καβαλλερία ρουστικάνα), Αγαθή (Ο ελεύθερος σκοπευτής), Ντόννα Ελβίρα (Ντον Τζοβάννι), Βιτέλλια (Η μεγαλοψυχία του Τίτου). Έχει ήδη τραγουδήσει τον ρόλο της Δούκισσας (Powder her face) το 2012 με την Όπερα της Πόλης της Νέας Υόρκης (NYCO). Έχει ερμηνεύσει εκτενώς ως σολίστ ορατόρια και τραγούδια (Lieder). Έχει βραβευτεί σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς και υπήρξε φιναλίστ σε Λονδίνο, Βιέννη και Σύδνεϋ για το βραβείο Βάγκνερ των «Φίλων του Μπάυρωυτ», κερδίζοντας τους δύο από τους τρεις διαγωνισμούς. Είχε την τύχη να μελετήσει πλάι στους θρυλικούς Ίνγκε Μπορκ, Ούτε Βίντσινγκ, Μονσερράτ Καμπαγιέ, Ντέννις Ο’ Νηλ, Ρίτσαρντ Μπόνυντζ.

Χρύσα Μαλιαμάνη Καμαριέρα

Υψίφωνος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε μονωδία στο Νέο Ωδείο με τη Βαρβάρα Τσαμπαλή (δίπλωμα με άριστα παμψηφεί). Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βύρτσμπουργκ της Γερμανίας με την Τσέρυλ Στούντερ. Ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών της ερμήνευσε ρόλους όπως Μπλόντε (Η απαγωγή από το σεράι), Φάννυ (Το προικοσύμφωνο), Τσερμπινέττα (Αριάδνη στη Νάξο), Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης) και Αντέλε (Η νυχτερίδα). Από τον Σεπτέμβριο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2014 ήταν μέλος του Θεάτρου Πλάουεν-Τσβίκαου Γερμανίας, όπου ερμήνευσε πλήθος ρόλων, όπως Ντεσπίνα (Έτσι κάνουν όλες), Αίνχεν (Ο ελεύθερος σκοπευτής), Φρασκίτα (Κάρμεν), Γκρατσιέλλα (Γιόζεφ Ζυς του Ντέτλεφ Γκλάνερτ). Πρόσφατα ερμήνευσε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε Λουτσία ντι Λαμμερμούρ (Γκαετάνο Ντονιτσέττι) και Κατερίνα ντι Γκουίζα (Κάρλο Κότσα), Λεϊλά στους Αλιείς μαργαριταριών και Ευρυδίκη (Ο Ορφέας στον Άδη, Θέατρο Ολύμπια). Στην ΕΛΣ έχει ερμηνεύσει Παμίνα (O μαγικός αυλός), Σουζάννα (Οι γάμοι του Φίγκαρο) και Φρασκίτα (Κάρμεν).

Χρήστος Κεχρής Ηλεκτρολόγος

Τενόρος, συνεργάζεται με την ΕΛΣ από το 2008. Σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Ιάκωβο Κολανιάν και είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, Ντον Οττάβιο (Ντον Τζοβάννι), Μεντόρο (Παλαδίνος Ορλάνδος), Ταμίνο / Μονόστατο (Ο μαγικός αυλός), Ντον Πολιντόρο (Η ψευτοαφελής), Εουτζένιο (Ένας άντρας για όλες), Χανς Σολ (Λευκό ρόδο), Γρύλο (Ζ), Καπετάν Βάγγο (Η πριγκίπισσα της Σάσσωνος), Γιάνεκ (Υπόθεση Μακρόπουλου), Μπέππε (Παλιάτσοι), Γκόρο (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Ρεμεντάδο (Κάρμεν), Βερδελή (Πικ-νικ), Χοροδιδάσκαλο (Αριάδνη στη Νάξο), Ορέστη (Ορέστεια), Πυλάδη (Ιφιγένεια εν Ταύροις) κ.ά. Ως σολίστ έχει ερμηνεύσει ορατόρια των Λυλλύ, Σαρπαντιέ, Γκόλντμπεργκ, Χαίντελ, Χάυντν, Μότσαρτ κ.ά. ενώ συνεργάστηκε με ορχήστρες και θέατρα σε Ελβετία (Όπερα Λωζάννης, Όπερα Φριμπούρ), Γερμανία (Κρατική Όπερα Πάσσαου, Θέατρο Τσέλλε, Συμφωνική Ορχήστρα Άμπεργκ, Κρατικό Θέατρο Λάντσχουτ), Αυστρία (Ορχήστρα Πουρπούρ), Ιταλία (Θέατρο Βέρντι Γκορίτσια), Σλοβενία (Φεστιβάλ Σέβικ Μπρέζιτσε), Τουρκία (Συμφωνική Ορχήστρα Μπορουσάν), Γαλλία (Όπερα Λωρραίνης), Κροατία (Φεστιβάλ Κβάρνερ). Έχει συμπράξει με ΚΟΑ, Καμεράτα, ΕΡΤ, Latinitas Nostra, Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Εθνικό Θέατρο, Όπερες των Ζητιάνων, Φεστιβάλ Αθηνών, ΜΜΑ, ΜΜΘ, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Ένωση Ελλήνων Μουσουργών κ.ά.

Γιάννης Γιαννίσης Διευθυντής ξενοδοχείου

Μπασοβαρύτονος, σπούδασε μονωδία στο Ωδείο Αθηνών με την Κική Μορφωνιού και συνέχισε σπουδές στη Νέα Υόρκη υπό τον Τσαρλς Κέλλις (υποτροφία «Μαρία Κάλλας», 1990). Έχει εμφανιστεί στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου (Μητροπολιτική Όπερα Νέας Υόρκης, Θέατρο Λα Μονναί Βρυξελλών, Όπερα Σκοτίας, Όπερα Φρανκφούρτης κ.α.) ως Μπάνκο (Μάκβεθ), Κολλίνε (Μποέμ), Εσκαμίγιο (Κάρμεν), Λεπορέλλο (Ντον Τζοβάννι), Αντζελόττι και Σκάρπια (Τόσκα), Καπουλέτος (Ρωμαίος και Ιουλιέττα), Σάρπλες (Μαντάμα Μπαττερφλάι), αλλά και δίπλα στους Λουτσιάνο Παβαρόττι, Πλάθιντο Ντομίνγκο, καθώς επίσης υπό τον Τζέιμς Ληβάιν. Στην Εθνική Λυρική Σκηνή, μεταξύ άλλων, έχει τραγουδήσει στις όπερες Αντρέα Σενιέ, Κάρμεν, Φεντόρα, Ο μαγικός αυλός, Άννα Μπολένα, Ο τροβαδούρος, Πήτερ Γκράιμς, Υπόθεση Μακρόπουλου κ.α. Απέσπασε βραβεία και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς όπως οι Grand Prix Μαρία Κάλλας (1987), MEF (1991). Επιπλέον, έχει συνεργαστεί με Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ σε συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχει εκτενή δισκογραφία.

Ergon Ensemble

Το σύνολο ειδικεύεται στη σύγχρονη μουσική και έχει κάνει αίσθηση με τις εμφανίσεις του σε Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Φεστιβάλ Αθηνών, ΜΜΑ, ΕΛΣ και σε άλλους χώρους, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές για την αρτιότητα και ακρίβεια των εκτελέσεών του. Σκοπός του είναι η προώθηση των αριστουργημάτων της σύγχρονης μουσικής και του πρόσφατου διεθνούς ρεπερτορίου. Παράλληλα, προσβλέπει στην προώθηση της ελληνικής μουσικής δημιουργίας στη διεθνή σκηνή. Το Ergon Ensemble ιδρύθηκε το 2008 και απαρτίζεται από ταλαντούχους μουσικούς που έχουν συμμετάσχει στο παρελθόν στη Διεθνή Ακαδημία του Ensemble Modern. Πρόκειται για ένα ευέλικτο σχήμα, καθώς ο βασικός πυρήνας μουσικών του υποστηρίζεται, ανάλογα με το πρότζεκτ, από μεγάλο αριθμό νέων καλλιτεχνών που ειδικεύονται στη νέα μουσική. Οι δραστηριότητές του, πέραν των συναυλιών, περιλαμβάνουν δισκογραφική παρουσία, εκπαιδευτικές δράσεις και παραγωγές που συνδυάζουν άλλες μορφές τέχνης, όπως ο χορός, το μουσικό θέατρο και τα πολυμέσα. Έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ και παραγωγές σε Ελλάδα και Ευρώπη.