Αργύρης Κουνάδης, Το λαστιχένιο φέρετρο

Ιδρυτικός δωρητής Εναλλακτικής ΣκηνήςΗ όπερα δωματίου του Αργύρη Κουνάδη (1924-2011) Το λαστιχένιο φέρετρο, εμπνευσμένη από το σουρεαλιστικό έργο του θεατρικού συγγραφέα Βασίλη Ζιώγα, ο οποίος υπογράφει και το λιμπρέτο, παρουσιάστηκε το 1968 στη Βόννη. Πρόκειται για σουρεαλιστική, μαύρη κωμωδία με στοιχεία γκροτέσκου, που χαρακτηρίζεται από την απαιτητική μουσική γραφή του Κουνάδη.
Το έργο, που είναι από τα κορυφαία της εργογραφίας του συνθέτη, δεν έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα - η συγκεκριμένη εκδοχή του 2003, η οποία αποτελεί παραγγελία του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ) προς τον συνθέτη, παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη.
Το έργο μιλά για ένα παράξενο τύπο, τον Μάρκο, ο οποίος για λόγους ανεξήγητους, έχει οργανώσει ο ίδιος την κηδεία του. Έχει φροντίσει να βρει ένα παράξενο λαστιχένιο φέρετρο και καλεί φίλους, συγγενείς και επίδοξους κληρονόμους να παρευρεθούν. Ο μηχανισμός της Τελετής μπαίνει μπρος: λουλούδια για να στολίσουν τον «ωραίο νεκρό», μοιρολόγια, καφές της παρηγοριάς. Αλλά ο Μάρκος, αλλάζει γνώμη: «ποιος ο λόγος να πεθάνω, αφού το ίδιο κάνει και να ζω», μια απίθανη φράση που ανοίγει το έργο σε σκοτεινές μεταφυσικές διαστάσεις. Η κηδεία όμως έχει ξεκινήσει κι η Τελετή δεν γυρνάει πίσω. Ο ανεψιός, με τη βοήθεια όλου του πλήθους των γειτόνων, εκτελεί τον Μάρκο. Το παράξενο φέρετρο μένει άδειο στο σκηνή, ευρύχωρο κι ελαστικό, προκαλώντας άλλους να το κατοικήσουν…
Τη σκηνοθεσία της παράστασης έχει αναλάβει ο Βίκτωρ Αρδίττης, σκηνοθέτης με σημαντική πορεία και στο μουσικό θέατρο, ενώ θα συμπράξει το σημαντικό σύνολο σύγχρονης μουσικής Ergon ensemble, καθώς και μέλη της Χορωδίας της ΕΡΤ. Τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο αρχιμουσικός Νίκος Βασιλείου.
Ο μαέστρος Νίκος Βασιλείου, αναφέρει για το έργο: "Ένα πραγματικό υποδειγματικό έργο της αβάν-γκαρντ σχολής, το οποίο απογειώνει η στρατοσφαιρική γραφή των φωνών, που εκτινάσσει τους τραγουδιστές ασταμάτητα στα ανώτερα και κατώτερα όρια της τεσιτούρας τους. Σημειολογικές αναφορές στα βιβλία ιστορίας του Ηροδότου, καθώς και ένα εναλλακτικό ιντερλούδιο, βασισμένο στο θρήνο της Αντιγόνης, μία προγενέστερη σύνθεση του Κουνάδη (1958)".
O σκηνοθέτης, Βίκτωρ Αρδίττης σημειώνει: "Το Λαστιχένιο Φέρετρο διασχίζει τον χρόνο. Γραμμένο πολύ πριν από τη σημερινή ώσμωση των ειδών στις παραστατικές τέχνες (ηθοποιοί, τραγουδιστές, μουσικοί, χορευτές συναντώνται και γίνονται ένα στις σύγχρονες παραστάσεις) συστήνεται σχεδόν από την αρχή στο σύγχρονο κοινό. Σε μια σκηνή «διάδρομο», όπου ένα φέρετρο πηγαινοέρχεται ως παράξενο αντικείμενο πόθου και τρόμου".

*Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του φεστιβάλ Ημέρες Μουσικού Θεάτρου (4 Ιουνίου - 11 Ιουλίου 2017).

Το μουσικό θέατρο αποτελεί μία από τις πιο παρεξηγημένες και παραμελημένες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης στη χώρα μας. Εντούτοις, παλιότερα υπήρξε για δεκαετίες, κυρίως στην ελαφρά του εκδοχή, μία σταθερά της πολιτιστικής ζωής και δημιουργίας. Η θεματική της φετινής διοργάνωσης των «Ημερών Μουσικού Θεάτρου» είναι η ελληνική μουσικοθεατρική πρωτοπορία των δεκαετιών 1960-1980. Στόχος η ανάδειξη του εν πολλοίς ξεχασμένου αυτού πολιτιστικού αποθέματος, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με τον πυρήνα των ενδιαφερόντων της Εναλλακτικής Σκηνής.