Τραβιάτα

Πασίγνωστες άριες και ντουέτα ντύνουν μία από τις πιο αγαπητές ιστορίες μεγάλου έρωτα, ματαιωμένου από τις κοινωνικές συμβάσεις. Η όπερα περιγράφει τον έρωτα μιας εταίρας με γόνο καλής οικογένειας του Παρισιού. Η σχέση προκαλεί την αντίδραση της οικογένειας του νέου, το ζευγάρι χωρίζει και ξανασυναντιέται λίγο πριν από το θάνατο της κοπέλας. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου ρεπερτορίου της όπερας.

Η πρεμιέρα της Τραβιάτας, το 1853 στο Τεάτρο Φενίτσε της Βενετίας αναφέρεται συνήθως ως μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες στην Ιστορία της Όπερας. "Η Τραβιάτα ήταν ένα φιάσκο, μην ψάχνεις να βρεις δικαιολογία, απλώς έτσι είναι", έγραφε την επομένη κιόλας, στις 7 Μαρτίου 1953 ο Βέρντι στον εκδότη του Τίτο Ρικόρντι. Ενάμιση αιώνα αργότερα, το αριστούργημα του Βέρντι αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του ρεπερτορίου με εκατοντάδες παραστάσεις κάθε χρόνο στις όπερες όλου του κόσμου και με χιλιάδες θεατών να τις παρακολουθούν εκστατικά. 

Στην Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία περιέλαβε το έργο το 1942 στο δραματολόγιό της, παρουσιάζοντάς το στο θέατρο της Πλατείας Κλαυθμώνος, σπουδαίοι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί σε παραγωγές της Τραβιάτας, όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Αντίοχος Ευαγγελάτος, καθώς και σχεδόν όλοι οι σπουδαίοι Έλληνες μονωδοί.  

Στην Τραβιάτα ο Βέρντι επιτυγχάνει ένα λεπτομερές ψυχογράφημα της ηρωίδας του. Ανάλογα με τις μεταπτώσεις στην ψυχολογία της, ο Βέρντι συνθέτει για τη φωνή με διαφορετικό τρόπο στην κάθε πράξη. Στην Α΄ Πράξη η ηδονική ελευθεριότητα και το λαμπερό πλην παρακμιακό Παρίσι περιγράφονται με μουσική που απαιτεί δεξιοτεχνικές ικανότητες της υψιφώνου που ερμηνεύει τον ρόλο του τίτλου. Στην Β' Πράξη η γαλήνη της ζωής στη φύση και τα βαθιά συναισθήματα της ηρωίδας αποδίδονται με την θερμή φωνή της λυρικής σοπράνο, ενώ η τραγική κατάληψη του ματαιωμένου έρωτα αναδεικνύεται με τις σκούρες αποχρώσεις της φωνής που εκφράζουν τον πόνο και την απόγνωση.

Κάθε σημείο της μουσικής της Τραβιάτας συνδέεται άμεσα με την εξέλιξη της δράσης και την τραγική κατάληψη. Η δημοφιλέστατη εισαγωγή λειτουργεί σαν χρονικά ανεστραμμένη αναδρομή: ξεκινά σκοτεινά με το θέμα της Βιολέττας λίγες ώρες πριν από το θάνατό της και σταδιακά φωτίζεται, καθώς η μουσική "θυμάται" τον άτυχο έρωτα. Γίνεται όλο και πιο φωτεινή και καταλήγει στην αρχή της ιστορίας, στις πρώτες ανέμελες μέρες καθώς η αυλαία σηκώνεται στην λαμπερή δεξίωση από την οποία ξεκίνησαν όλα. Τα χορωδιακά μέρη συνεισφέρουν εξίσου στη δημιουργία δραματικής έντασης: το χορωδιακό των ταυρομάχων προαναγγέλλει έμμεσα την εξεύρεση ενός θύματος, ενώ το αντίστοιχο καρναβαλικό δηλώνει την αμφισημία της κατάστασης υπογραμμίζοντας αφενός την τραγικότητα της στιγμής, αλλά και την υποκρισία της κοινωνίας απέναντι στην "παραστρατημένη".

Η ιστορική πλέον παραγωγή στην κλασική σκηνοθεσία και τα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια του Νίκου Σ. Πετρόπουλου, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2001 στο θέατρο Ολύμπια και έκτοτε έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία σε όλες τις αναβιώσεις της, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Αίθουσα Α. Τριάντη σε μουσική διεύθυνση του διακεκριμένου Αρχιμουσικού της ΕΛΣ Λουκά Καρυτινού. 

Στον ρόλο του τίτλου, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τέσσερις διακεκριμένες υψιφώνους. Στην πρώτη διανομή, η διακεκριμένη Ελληνίδα σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου, η οποία έχει ερμηνεύσει τον ρόλο στα πέρατα του κόσμου εισπράττοντας διθυραμβικές κριτικές. Στη δεύτερη διανομή η Έλενα Μόσουκ, η οποία διαπρέπει τα τελευταία χρόνια στα ευρωπαϊκά λυρικά θέατρα, αποσπώντας θετικές κριτικές για όλες τις εμφανίσεις της. Η Μόσουκ έχει ερμηνεύσει με μεγάλη επιτυχία τη Βιολέτα, μεταξύ άλλων, στην Αρένα της Βερόνας, στο Λιθέου της Βαρκελώνης, στη Γερμανική Όπερα του Βερολίνου κ.α. Στην τρίτη διανομή και την τέταρτη διανομή αντίστοιχα, οι διακεκριμένες υψίφωνοι της ΕΛΣ Μαρία Μητσοπούλου και Βασιλική Καραγιάννη.
Διακεκριμένοι Έλληνες μονωδοί όπως οι Γιάννης Χριστόπουλος, Αντώνης Κορωναίος,Δημήτρης Τηλιακός, Δημήτρης Πλατανιάς, Διονύσης Σούρμπης κ.ά. συμπληρώνουν την εξαιρετική διανομή.