Η δύναμη του πεπρωμένου
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος
Η δύναμη του πεπρωμένου

Όπερα - Τζουζέππε Βέρντι

Ιανουάριος & Φεβρουάριος 2025
Δημιουργική Ομάδα

Μουσική διεύθυνση: Πάολο Καρινιάνι
Σκηνοθεσία: Ροδούλα Γαϊτάνου
Σκηνικά, κοστούμια: Γιώργος Σουγλίδης
Κινησιολογία: Δήμητρα Καστέλλου
Φωτισμοί: Τζουζέππε ντι Ιόριο
Βίντεο: Ντικ Στρέικερ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

Πρωταγωνιστές Παράστασης
Μαρκήσιος του Καλατράβα
Πέτρος Μαγουλάς  
 
Λεονόρα
Τσέλια Κοστέα
 
Ντον Κάρλο ντι Βάργκας
Δημήτρης Πλατανιάς 
 
Ντον Αλβάρο
Μαρσέλο Πουέντε
 
Πρετσιοζίλλα
Οξάνα Βόλκοβα
 
Πατήρ Γκουαρντιάνο
Πέτρος Μαγουλάς
 
Αδελφός Μελιτόνε
Γιάννης Γιαννίσης
 
Κούρρα

Ιωάννα-Βασιλική Κοράκη

Δήμαρχος
Γιώργος Παπαδημητρίου
 
Μαστρο-Τραμπούκο
Γιάννης Καλύβας
 
Χειρουργός
Μαξίμ Κλονόφσκι

 

 

 Με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ

 

 

 

 

 

 

Διάρκεια: περίπου 3 ώρες
Διάλειμμα 20 λεπτών

 

 

Τιμές εισιτηρίων: €15, €20, €35, €55, €60, €70, €90, €120
Φοιτητικό, παιδικό: €15
Περιορισμένης ορατότητας: €10

 

 

 

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος

Όπερα

Η δύναμη του πεπρωμένου

Τζουζέππε Βέρντι

Available Dates

  • 26, 29 Ιαν 2025
  • 02, 06, 09, 12, 15, 18 Φεβ 2025

Όπερα • Νέα παραγωγή

Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

Ώρα έναρξης: 19.00 (Κυριακή: 18.30) | clock

 

YPPO_RGB-GR.jpg

 

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ

 logo1_tagline_RGB.jpg

 

Χορηγός παράστασης

 pireaus_bank_logo.jpg

 

Με μια νέα φιλόδοξη παραγωγή της Δύναμης του πεπρωμένου, ενός από τα δημοφιλέστερα έργα του Βέρντι, ξεκινάει το 2025 για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Το νέο ανέβασμα –27 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που παρουσιάστηκε η όπερα στην ΕΛΣ– υπογράφει η διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα σκηνοθέτρια Ροδούλα Γαϊτάνου, σε σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Σουγλίδη και φωτισμούς Τζουζέππε ντι Ιόριο. Διευθύνει ένας από τους σπουδαιότερους αρχιμουσικούς της εποχής μας, ο Πάολο Καρινιάνι.

Η Δύναμη του πεπρωμένου γράφτηκε σε μια εποχή που ο Βέρντι ήταν ήδη διάσημος και καταξιωμένος. Όπως στον Τροβατόρε και στον Ντον Κάρλο, έτσι και στη Δύναμη του πεπρωμένου ο συνθέτης βασίζεται σε ισπανικά θέματα, καθώς η Ισπανία αποτελεί μια διαχρονική πηγή έμπνευσής του. Βασίζεται στο θεατρικό Δον Άλβαρο ή Η δύναμη του πεπρωμένου του Άνχελ ντε Σααβέδρα, αλλά αντλεί επίσης από το Στρατόπεδο του Βάλλενσταϊν, πρώτο μέρος της θεατρικής τριλογίας του Φρήντριχ Σίλλερ που ήταν αφιερωμένη στον στρατηγό Άλμπρεχτ φον Βάλλενσταϊν. Η παραγγελία ήρθε στον Βέρντι από το Αυτοκρατορικό Θέατρο της Αγίας Πετρούπολης, όπου και τελικά η όπερα ανέβηκε στις 29 Οκτωβρίου 1862. Ακολούθησε σειρά από παρουσιάσεις σε όλο τον κόσμο, από τη Μαδρίτη και τη Βιέννη ως τη Νέα Υόρκη και το Μπουένος Άιρες, για τις οποίες ο Βέρντι διαρκώς επέφερε τροποποιήσεις στην παρτιτούρα. Το 1869 η Δύναμη του πεπρωμένου παρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου. Με αυτή την αφορμή ο συνθέτης έδωσε στο έργο αυτήν που μέχρι σήμερα θεωρείται η οριστική του μορφή. Εκτός από τη διασημότατη εισαγωγή της, η οποία συχνά ακούγεται αυτόνομα κατά τη διάρκεια συμφωνικών συναυλιών, η Δύναμη του πεπρωμένου είναι γεμάτη από ιδιαίτερα μελωδικές άριες και ντουέτα κυρίως για τους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους, τη Λεονόρα, τον αδελφό της Ντον Κάρλο και τον αγαπημένο της Ντον Αλβάρο. Στην όπερα αυτή ο Βέρντι ισορροπεί το δραματικό και το τραγικό στοιχείο με το κωμικό, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί εκτενείς σκηνές για πολυπληθή χορωδία, η οποία μέσα από αυτές αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η σκηνοθέτρια σημειώνει: «H Δύναμη του πεπρωμένου είναι η ιστορία ενός προπατορικού αμαρτήματος το οποίο διαιωνίζεται και καθορίζει τις πράξεις και τις επιλογές των μελών μιας δυσλειτουργικής οικογένειας μέχρι τέλους. Είναι επίσης μια σπουδή πάνω στις συνέπειες των ψυχολογικών τραυμάτων, στις εμμονές και στη δύναμη της εκδίκησης. H ιστορία διαδραματίζεται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος ενός πολέμου· η επιθυμία να καταστραφεί ο αντίπαλος, η εχθρότητα, ο μισανθρωπισμός και οι φρικαλεότητες που έρχονται με τον πόλεμο καθώς και η ανάγκη για επιβίωση έχουν έναν παραλληλισμό με μια από τις κύριες γραμμές της πλοκής, αυτήν του μίσους που εκφράζει ο Ντον Κάρλο, ο οποίος θέλει να εκδικηθεί για τον θάνατο του πατέρα του. Δημιουργούνται έτσι δύο επίπεδα ανάγνωσης καθώς η εσωτερική αναταραχή μεταφράζεται σε εξωτερική και διευρύνεται σε κλίμακα και ένταση. Η πορεία των τριών βασικών χαρακτήρων εντέλει μεταφράζεται σε μια μανιώδη αναζήτηση προσωπικής γαλήνης και εξιλέωσης».

 

Χορηγοί

Χορηγοί Επικοινωνίας