Εκπαιδευτικά εργαστήρια γνωριμίας με τον κόσμο της όπερας και του μπαλέτου - Ο κουρέας της Σεβίλλης

Οι Εκπαιδευτικές και Κοινωνικές Δράσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διοργανώνουν την τρίτη δράση του κύκλου εκπαιδευτικών εργαστηρίων «Γνωρίζοντας την όπερα και το μπαλέτο», η οποία είναι αφιερωμένη στον Κουρέα της Σεβίλλης του Τζοακίνο Ροσσίνι.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή προσκαλεί τους μικρούς της φίλους να ταξιδέψουν στον μαγικό κόσμο της όπερας μέσα από ένα βιωματικό εκπαιδευτικό εργαστήριο με στοιχεία θεατρικού παιχνιδιού, μουσικοκινητικής αγωγής και εικαστικής δημιουργίας.
Στο τρίωρο εργαστήριο οι μικροί μας καλεσμένοι θα μυηθούν στον φανταστικό κόσμο της όπερας με αφετηρία τη δημοφιλέστατη κωμική όπερα Ο κουρέας της Σεβίλλης. Μέσα από μουσικά παραδείγματα, δραματοποιήσεις επιλεγμένων σκηνών και ειδικά κατασκευασμένα σκηνικά αντικείμενα, οι συμμετέχοντες θα ανακαλύψουν τη διαχρονικότητα των χαρακτήρων, αλλά και τη σπουδαιότητα των επιμέρους τεχνών που συνθέτουν την όπερα.
Οι εμψυχώτριες Ζωή Λυμπεροπούλου και Βενετία Νάση θα δώσουν στα παιδιά την ευκαιρία να πειραματιστούν με τη μουσική και τις εικόνες του σπουδαίου αυτού έργου του Τζοακίνο Ροσσίνι.

Πιάνο: Μαρία Νεοφυτίδου
Καλλιτεχνική συμμετοχή: Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη (σοπράνο)

Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στο Φουαγέ του Θεάτρου Ολύμπια (Ακαδημίας 59):

• Τα Σάββατα 18/2 και 4/3 από τις 11.00 έως τις 14.00: Για παιδιά Δημοτικού
  και
• Τις Κυριακές 19/2 και 5/3 από τις 11.00 έως τις 14.00: Για παιδιά Γυμνασίου

Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων ανά εργαστήριο: 20 συμμετέχοντες
Η συμμετοχή στα εργαστήρια είναι ελεύθερη - Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Εγγραφές: 210-3711342 κ. Πανάγου
Ώρες τηλεφωνικών εγγραφών: Δευτέρα-Παρασκευή 8πμ-3μμ.
Με δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Ο κουρέας της Σεβίλλης με μια ματιά
Ο συνθέτης / Ο Αντόνιο Τζοακίνο Ροσσίνι γεννήθηκε στο Πέζαρο το 1792. Το 1806, ως μαθητής συνέθεσε το πρώτο του λυρικό έργο. Το 1812 η όπερά του Η Λυδία Λίθος [La pietra del paragone] δόθηκε στην Σκάλα του Μιλάνου, ενώ το 1813 με τον σοβαρό Tαγκρέδο [Tancredi] και την κωμική Ιταλίδα στο Αλγέρι [Italiana in Algeri] καθιερώθηκε επίσης εκτός ιταλικών πόλεων. Το 1814 ανέλαβε τη διεύθυνση και των δύο θεάτρων της Νάπολης, για τα οποία συνέθεσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Πολλά από αυτά γράφηκαν για το ταλέντο της τραγουδίστριας Ιζαμπέλλας Κολμπράν [Isabella Colbran], την οποία νυμφεύτηκε το 1822. Ξεχωρίζουν ο Οθέλλος (1816), η Αρμίντα (1817), o Μωυσής στην Αίγυπτο (1818), η Ερμιόνη (1819), Η κυρά της λίμνης (1819), ο Μωάμεθ Β’ (1820) και η Τσελμίρα (1822). Ταυτόχρονα, συνέθετε για άλλες πόλεις της Ιταλίας αριστουργήματα όπως Ο κουρέας της Σεβίλλης (Ρώμη 1816), Η Σταχτοπούτα (Ρώμη 1817), Η κλέφτρα κίσσα (Μιλάνο 1817) και Σεμίραμις (Βενετία, 1823).
Το 1822 επισκέφθηκε τη Βιέννη, όπου συνάντησε τον Μπετόβεν. Ακολούθησε το Λονδίνο και τελικά το Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε το 1824. Το 1829 παρουσίασε το Γουλιέλμο Τέλλο, την τελευταία του όπερα. Κατά τα υπόλοιπα 39 χρόνια της ζωής του συνέθετε μονάχα τραγούδια και έργα εκκλησιαστικής μουσικής. Από το 1855 ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Παρίσι, όπου πέθανε το 1868. Το 1887 η σορός του μεταφέρθηκε στην Φλωρεντία.
Το έργο / Το ποιητικό κείμενο του Τζέζαρε Στερμπίνι για την κωμωδία σε δύο πράξεις Ο κουρέας της Σεβίλλης βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό του Πιέρ-Ωγκυστέν ντε Μπωμαρσαί, γραμμένο το 1775 αλλά και στο ποιητικό κείμενο του Τζουζέππε Πετροζελλίνι για την ομώνυμη όπερα του Τζοβάννι Παϊζιέλλο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1782.
Η υπόθεση αφηγείται τα τεχνάσματα των οποίων μετέρχεται ο κόμης Αλμαβίβα προκειμένου τελικά να νυμφευτεί την αγαπημένη του Ροζίνα, που ο ηλικιωμένος κηδεμόνας της, Ντον Μπάρτολο, προορίζει για τον εαυτό του. Με τη βοήθεια του κουρέα Φίγκαρο, που μπαινοβγαίνει χωρίς δυσκολία στην κατοικία του Ντον Μπάρτολο, ο Αλμαβίβα επιτυγχάνει.