Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη | Άπαντα για σόλο πιάνο

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής συμμετέχει στον εορτασμό για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου πρωτοπόρου της μουσικής του 20ού αιώνα Ιάννη Ξενάκη με ένα εκτενές πρόγραμμα συναυλιών και παραστάσεων που καλύπτει το φάσμα από τη ριζοσπαστική σολιστική του γραφή ως το σκηνικό του έργο. Τα τέσσερα προγράμματα που απαρτίζουν το Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη θα παρουσιαστούν στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στις 7, 8, 20, 22, 26 Μαΐου 2022.

Ο διακεκριμένος σπεσιαλίστας της σύγχρονης μουσικής Στέφανος Θωμόπουλος επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ μετά τις πρόσφατες εμφανίσεις του στην όπερα-μπαλέτο Μπιμπιλολό του Μαρκ Μοννέ με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που περιλαμβάνει τα πιανιστικά άπαντα του Ιάννη Ξενάκη και θα παρουσιαστεί στις 22 Μαΐου 2022.  Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα έργα: Τρία ανέκδοτα κομμάτια (1949-50), Έξι τραγούδια (1950-51), Έρμα (1960-61), Mists (1981), à r. (1987), Ευρυάλη (1973)

Σώμα έργων που σημάδεψε τη σολιστική μουσική παραγωγή του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα αναπροσδιορίζοντας ριζικά, τόσο από την «αθλητική» όσο και από τη διανοητική σκοπιά, το ύψος του πιανιστικού πήχη με τον οποίο καλούνται να αναμετρηθούν οι σπάνιοι ερμηνευτές που το αποτολμούν, η μουσική του Ξενάκη για σόλο πιάνο περιλαμβάνει έργα-σταθμούς της μεταπολεμικής πρωτοπορίας, όπως το Έρμα (1960-61, γραμμένο για τον Ιάπωνα μουσικό Γιούτζι Τακαχάσι), αριστούργημα της περιόδου κατά την οποία ο Ξενάκης πειραματίζεται εντονότερα με τη μαθηματική τυποποίηση της μουσικής του και γνωστό για τα χαρακτηριστικά «ηχητικά νέφη» του, η σοκαριστικής πολυπλοκότητας Ευρυάλη (1973), έργο το όνομα του οποίου σημαίνει «μεγάλη θάλασσα» και όπου ο συνθέτης εισάγει τη νέα τεχνική των θαμνωδών, διακλαδούμενων γραμμών που αποκαλεί «δενδρώσεις», κατακτώντας τέτοιο επίπεδο δυσκολίας που (κατά την εκτίμηση της Γαλλίδας πιανίστριας Μαρί-Φρανσουάζ Μπυκέ, στην οποία το έργο είναι αφιερωμένο) «μπορεί κανείς να αποδώσει έως το 80 ή το 90% της παρτιτούρας», το έργο Mists (1981, γραμμένο για τον Αυστραλό Ρότζερ Γούντγουωρντ), διάσημο για τις σημειογραφικές του καινοτομίες, όπου η γραμμικότητα διαλέγεται εκρηκτικά με τα ηχητικά νέφη και τις σιωπές, και η δεξιοτεχνική μινιατούρα – σπουδή στις κλίμακες à r. (1987), λιτός και διαυγής φόρος τιμής στον Μωρίς Ραβέλ.