«… ἐν τῇ ἐρήμῳ», opus 124 (2022)

Η δραματουργική πλοκή του έργου είναι δομημένη με στίχους από τους Ψαλμούς του Δαβίδ στην εύχυμη μετάφραση του Ανδρέα Κάλβου. Η επιλογή των στίχων έγινε με σκοπό τη δημιουργία ενός εσωτερικού πνευματικού ειρμού που οδηγεί από την απομόνωση και τη συντριβή στην οργή και την κατάρρευση. Ακολουθεί η σύντομη και βαθιά ανθρώπινη προσευχή του Ιωνά, από το ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Η επίκληση λυτρώνει, ακολουθεί η γαλήνη και η σιωπή. Το κείμενο του Ιωνά αποδίδεται σε μετάφραση του Χάρη Ιωσήφ. Ο ήχος του μπάσου κλαρινέτου στηρίζει, συμπληρώνει, αποκαλύπτει, υπογραμμίζει και βοηθά τον ακροατή να εστιάσει στην ουσία του κειμένου. Βαθύφωνος και μπάσο κλαρινέτο δεν διαχωρίζονται, είναι η ίδια φωνή, ένας κοινός νους αλλά με δύο όψεις που αναδύονται επώδυνα από το θεμελιώδες υπαρξιακό ερώτημα. — Φ. Τ.

Φίλιππος Τσαλαχούρης

Σπούδασε φλάουτο και ανώτερα θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο με υποτροφία. Τα πτυχία του συνοδεύονται από διακρίσεις και βραβεία. Είναι από τους πλέον δραστήριους συνθέτες της γενιάς του. Ανάμεσα στα 120 και πλέον έργα του ξεχωρίζουν οι έξι Συμφωνίες, η δραματική καντάτα Ιούλιος Καίσαρας, ο Θάνατος του Λόρδου Βύρωνα, οι 24 χοροί για το Μουσείο Μπενάκη, μονόπρακτες όπερες, κοντσέρτα, έργα μουσικής δωματίου, χορωδιακά, τραγούδια κ.ά. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερες από είκοσι χώρες από κορυφαία σύνολα και σολίστ. Εργάστηκε στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν από το 1991 μέχρι το 2005, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους θεατρικούς οργανισμούς της Ελλάδας. Εξελέγη τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών τον Μάιο του 1996. Είναι διευθυντής των Μουσικών Σχολών, καθώς επίσης καθηγητής σύνθεσης και ιστορίας της μουσικής στο Ωδείο Αθηνών. Το 2008 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Γιάννη Α. Παπαϊωάννου.

Φετιχιέ Τζαμί (Ρωμαϊκή Αγορά)

Το μουσουλμανικό τέμενος, γνωστό ως Φετιχιέ Τζαμί, δηλαδή ως «τζαμί του Πορθητή», αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της οθωμανικής περιόδου στην Αθήνα και βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Πελοπίδα και Πανός, εντός της Ρωμαϊκής Αγοράς. Κατά την επικρατέστερη άποψη, οικοδομήθηκε στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, σε θέση όπου βρισκόταν παλαιότερα χριστιανικός ναός καθώς και προγενέστερο μουσουλμανικό τέμενος. Ήταν γνωστό και ως «το τζαμί του Σταροπάζαρου» λόγω της θέσης του μέσα στο παζάρι των σιτηρών. Μετά την Επανάσταση του 1821 και την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, το Φετιχιέ Τζαμί γνώρισε διάφορες χρήσεις. Αποκαταστάθηκε το 2015 και σήμερα αποτελεί επισκέψιμο μνημείο και χώρο φιλοξενίας πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Δείτε εδώ και κατεβάστε το έντυπο του 1ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής