Piano Trance

Ιδρυτικός δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής

Από τη σουφική ή ινδική μουσική μέχρι τους δικούς μας αναστενάρηδες και την ηλεκτρονική μουσική των βερολινέζικων κλαμπ, από το μπολερό του Ραβέλ μέχρι τους Aμερικάνους μινιμαλιστές, ένα είναι το κύριο συστατικό της μουσικής της έκστασης: η επανάληψη του ίδιου αρμονικού, ρυθμικού ή μελωδικού υλικού, μέχρι που ο ακροατής να χάσει την αίσθηση του χρόνου, της διάρκειας.
Σε αυτή τη βραδιά-φόρο τιμής στο πιάνο συναντούμε δύο τέτοια εξαιρετικά παραδείγματα. Το Canto Ostinato του Σιμεόν Τεν Χολτ, έργο που ξετυλίγεται χωρίς ανάσα για μία ολόκληρη ώρα παρουσιάζοντας ένα νούμερο ασταμάτητης πιανιστικής υπνοβασίας. Ακολουθούν τα Visions de l’Amen του Ολιβιέ Μεσσιάν, συνθέτης ο οποίος συχνά χρησιμοποιεί τη λέξη «έκσταση» στις ενδείξεις του. Όπως και στο Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου και στα Είκοσι βλέμματα στον Ιησού παιδί, ο Μεσσιάν μεταμορφώνει τα ίδια μουσικά θέματα και στοιχεία κατά τη διάρκεια όλου του έργου, οδηγώντας τον ακροατή μέσα από τη θρησκευτική κατάνυξη σε μία συγκλονιστική κατάληξη. Αμήν.

*Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του φεστιβάλ Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής, με θέμα την «Έκσταση» (22 Μαρτίου - 3 Απριλίου 2018 - Επιμέλεια προγράμματος: Στέφανος Θωμόπουλος - Αλέξανδρος Ευκλείδης).

Ο ετήσιος κύκλος Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής επανέρχεται με ένα θέμα που συνδέει στη διαχρονία μουσική και λατρεία: την έκσταση. Από τους θιάσους του Διονύσου στους περιστρεφόμενους δερβίσηδες και από το μέλος και την πολυφωνία έως τον μινιμαλισμό, η μουσική συνδέεται άρρηκτα με την επιθυμία του ανθρώπου για υπέρβαση των φυσικών του ορίων και αναλαμβάνει να γίνει το όχημα της έκστασης. Οι Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής βολιδοσκοπούν τη σχέση αυτή με μια σειρά από συναυλίες και εκδηλώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ γεωγραφικό, χρονικό και αισθητικό φάσμα, από την παλιά μουσική μέχρι τον αμερικάνικο μινιμαλισμό και από την οθωμανική μουσική μέχρι τον Μπαχ. Στον κύκλο συμμετέχουν καλλιτέχνες με πολύ διαφορετική προέλευση και πορεία.