Ατραπός - Έργα για όμποε και πιάνο της περιόδου 1935-1939

Δύο σπουδαίοι σολίστ με διεθνή αναγνώριση, ο Σπύρος Κοντός (όμποε) και η Λητώ Θώμου (πιάνο), παρουσιάζουν έργα με υψηλές μουσικές και δεξιοτεχνικές απαιτήσεις, από τα σημαντικότερα στην ανθολογία του ρεπερτορίου του όμποε στον 20ο αιώνα.

Τα έργα συνδέονται μεταξύ τους ως προς την περίοδο κατά την οποία προέκυψαν (1935-1939), αλλά και ως «στοιχειωμένα τεκμήρια» μουσικών ατραπών, εν μέσω μιας ολοένα και πιο ζοφερής περιόδου πολιτικών και πολιτιστικών εντάσεων: της περιόδου που οδηγεί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συνθέτες της συναυλίας -ένας Γερμανός, ένας Βρετανός, ένας Τσέχος και ένας Έλληνας- συνθέτουν, θα έλεγε κανείς, το κάδρο της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Η Σονάτα (1938) του Πάουλ Χίντεμιτ αντικατοπτρίζει την εσωτερίκευση και την τεχνική απάθεια και γράφτηκε πριν την αποδημία του από τη Γερμανία. Ο εβραϊκής καταγωγής Πάβελ Χάας ήταν λιγότερο τυχερός: συνελήφθη στην κατεχόμενη Πράγα και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (το 1944 πλέον είχε σταλεί στο Άουσβιτς, όπου και πέθανε). Η Σουίτα του (1939) γράφτηκε ακριβώς τις μέρες που ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και είναι μια ευφυής διαμαρτυρία ενάντια στην προσάρτηση της Τσεχοσλοβακίας.

Ο Μπέντζαμιν Μπρίττεν συνέθεσε το Temporal Variations (1936) σε μια εποχή που τα ημερολόγιά του καταγράφουν αγωνία για τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Αυτό εμφανίζεται στα 9 σύντομα μέρη του έργου, τα οποία περιλαμβάνουν παρωδίες των στρατιωτικών εμβατηρίων και αναγκαστικών ασκήσεων, που οδηγούν στο μέρος «Commination» – ένα σημάδι θεϊκής απειλής εναντίον των αμαρτωλών. Το Νανούρισμα του Δημήτρη Δραγατάκη είναι ένα από τα πρώιμα αχρονολόγητα έργα του συνθέτη, ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση.

Συμμετέχουν: Σπύρος Κοντός (όμποε), Λητώ Θώμου (πιάνο).