Ο σικελικός εσπερινός

Με αφορμή την επέτειο διακοσίων χρόνων από τη γέννηση του Τζουζέππε Βέρντι, η Εθνική Λυρική Σκηνή σε συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής, παρουσιάζει την πεντάπρακτη μεγαλόπρεπη όπερα με μπαλέτο Ο σικελικός εσπερινός. Με αφετηρία ένα ιστορικό γεγονός αλλά και την τρέχουσα ιστορία της πατρίδας του, ο Βέρντι εμπνεύστηκε μία επαναστατική όπερα γεμάτη ενθουσιώδη, μελωδική μουσική.

Η υπόθεση αντλεί από το ιστορικό γεγονός εξέγερσης, η οποία πέρασε στην ιστορία με αυτό το όνομα. Το 1282 μ.Χ. στην υπό γαλλική κατοχή Σικελία, η δούκισσα Έλενα είναι ερωτευμένη με τον Αρρίγκο, ο οποίος αρχικά δεν γνωρίζει ότι είναι γιός του Γάλλου κυβερνήτη Μονφόρτε. Κατά τη διάρκεια χορού η Έλενα επιχειρεί να δολοφονήσει τον Μονφόρτε. Εκείνος όμως σώζεται χάρη σε παρέμβαση του Αρρίγκο, ο οποίος στο μεταξύ έχει πληροφορηθεί τη συγγένειά του με τον κυβερνήτη. Η Έλενα και οι συνωμότες συλλαμβάνονται. Ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή τους, ο Μονφόρτε ζητά και πετυχαίνει από το γιό του να συμφιλιωθούν. Όμως, οι καμπάνες στον γάμο του Αρρίγκο με την Έλενα δίνουν το σύνθημα για την εξέγερση των Σικελών.

Η παραγωγή παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του διευθυντή του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Ρενάτο Τζανέλλα, ο οποίος εντυπωσίασε το αθηναϊκό κοινό με το τολμηρό και μεγαλειώδες ανέβασμα του Φάουστ του Γκουνό, τον Ιανουάριο του 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τα σκηνικά και τα κοστούμια, υπογράφουν ο Αλεσσάντρο Κάμερα και η Κάρλα Ρικόττι. 

Ο σκηνοθέτης σημειώνει: «Για να σκηνοθετήσεις τον Σικελικό εσπερινό πρέπει να μελετήσεις εις βάθος τα ιστορικά γεγονότα. Στη θρυλική όπερα του Βέρντι, το ιστορικό πλαίσιο είναι η σύγκρουση μεταξύ των Γάλλων και των Σικελών και μέσα σε αυτό μια άλλη σύγκρουση μεταξύ πατέρα και γιού, η οποία καταστρέφει τη σχέση μεταξύ του ανθρώπου και της πατρίδας του».

Μία μεγάλη παραγωγή με διεθνούς επιπέδου διανομή και τη συμμετοχή της Χορωδίας και του Μπαλέτου της ΕΛΣ. Την Ορχήστρα της ΕΛΣ θα διευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού, Μύρων Μιχαηλίδης.

Ο σικελικός εσπερινός είναι μια από τις πιο μεγαλειώδεις όπερες του Βέρντι, η οποία παρουσιάζεται σπάνια στην Ελλάδα. Τελευταία φορά που παρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή, ήταν το 1978 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.