Η Σταχτοπούτα

Με μια από τις πιο απολαυστικές κωμικές όπερες του Τζοακίνο Ροσσίνι ξεκινά η καλλιτεχνική περίοδος 2013-14 για την Εθνική Λυρική Σκηνή. Το διάσημο παραμύθι της Σταχτοπούτας μεταφέρεται σε ένα off Broadway θέατρο της Νέας Υόρκης στην εποχή της “Μεγάλης Ύφεσης”, ενώ αντί για γοβάκι την λύση δίνει ένα ακριβό βραχιόλι.
Διευθύνει ο διεθνώς καταξιωμένος μαέστρος και καλλιτεχνικός διευθυντής της Καμεράτας, Γιώργος Πέτρου. Σκηνοθετεί, στην πρώτη της συνεργασία με την ΕΛΣ, η ανερχόμενη Ροδούλα Γαϊτάνου, η οποία έχει διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία σε βρετανικά θέατρα μεταξύ των οποίων και η Royal Opera του Λονδίνου.
Η Σταχτοπούτα χαρακτηρίζεται από ρέουσα ιδιαίτερα μελωδική μουσική, σκηνές με έντονη θεατρικότητα και ένα ποιητικό κείμενο με διαρκείς ανατροπές. Πρόκειται για μια παραγωγή όπου κυριαρχεί το κωμικό στοιχείο, η παραμυθένια ατμόσφαιρα την οποία δημιουργούν τα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια και βέβαια η γεμάτη εικόνες και συναισθήματα μουσική του Ροσσίνι.
Το ποιητικό κείμενο βασίζεται φυσικά στο γνωστό παραμύθι του Σαρλ Περρώ, έχει όμως και κρίσιμες διαφορές, οι οποίες σχετίζονται με την εποχή που γράφηκε το έργο. Ήταν τότε αδιανόητο η πρωταγωνίστρια να δείξει επί σκηνής τις γάμπες της, κι έτσι δεν υπάρχει γοβάκι στο έργο: ο πρίγκιπας βρίσκει την αγαπημένη του χάρη σε ένα βραχιόλι.
Στο κέντρο της υπόθεσης βρίσκεται η Αντζελίνα, θετή κόρη του Ντον Μανίφικο, την οποία η οικογένειά της φωνάζει Σταχτοπούτα. Παραμελημένη και κατατρεγμένη από τον πατριό και τις άσχημες κόρες του, η Αντζελίνα ερωτεύεται τον πρίγκιπα Ντον Ραμίρο, ο οποίος εκτιμά την καλοσύνη της και μετά από περιπέτειες, τη νυμφεύεται.
Στην νέα παραγωγή της ΕΛΣ, η σκηνοθέτρια Ροδούλα Γαϊτάνου μεταφέρει την δράση σε στον μικρόκοσμο ενός off Broadway θεάτρου στην Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’30, την εποχή της «Μεγάλης Ύφεσης» και του οικονομικού κραχ. Έτσι, διαχρονικά θέματα που αφορούν αντιθέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, αλλά και την «εκδίκηση του καλού», παρουσιάζονται σε τόπο και χρόνο που διαθέτουν στοιχεία ανάλογα προς αυτά της υπόθεσης, είναι όμως πιο κοντά στις αναφορές του σύγχρονου θεατή.
Τα σκηνικά του Σάιμον Κόρντερ μας παραπέμπουν στα άδυτα ενός αμερικάνικου θεάτρου της δεκαετίας του ’30. Από τη μια βλέπουμε τους αφανείς ήρωες του παρασκηνίου στα υπόγεια του θεάτρου και από την άλλη τους υψηλά ιστάμενους στο roof garden να απολαμβάνουν τη θέα στο Μανχάταν στα πάρτι μετά τις πρεμιέρες. Τα κοστούμια της Αλεξίας Θεοδωράκη αντικατοπτρίζουν τα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής, ενώ την ίδια στιγμή έχουν κάτι από την θαμπή λάμψη της ματαιοδοξίας του κόσμου του θεάματος.
Την Ορχήστρα της ΕΛΣ θα διευθύνει ο διαπρεπής μαέστρος Γιώργος Πέτρου, ο οποίος έχει ακολουθήσει διεθνή σταδιοδρομία με εμφανίσεις σε σημαντικά θέατρα και αίθουσες συναυλιών (Όπερα Στρασβούργου, Κρατικό Θέατρο Ζάαρλαντ, Όπερα Λειψίας, Κρατική Όπερα Βέρνης), ενώ έχει διευθύνει γνωστές ορχήστρες (Γκεβάντχαους Λειψίας, Ορχήστρα Ραδιοφωνίας Μονάχου, Concerto Koln, Συμφωνική Ορχήστρα Νέας Ρωσίας, Φιλαρμονική Ορχήστρα Νοτιοδυτικής Γερμανίας). Οι ηχογραφήσεις του για τις εταιρείες DECCA, MDG, Oehms Classics έχουν αποσπάσει τις υψηλότερες διεθνείς διακρίσεις (βραβείο «Echo Classic» 2008, «Editor’s Choice»/Gramophone Magazine, «Choc»/Le Monde de la Musique, «Exceptional»/Scherzo, «Diapason d’Or»/Diapason και βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής). Από τον Σεπτέμβριο του 2012 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της Καμεράτας– Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής.
Η Ροδούλα Γαϊτάνου με σπουδές πάνω στην Δραματουργία της Μουσικής και την Σκηνοθεσία Όπερας στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, έχει σκηνοθετήσει παραγωγές, μεταξύ άλλων, στην Royal Opera του Λονδίνου, στην British Youth Opera, στην Scottish Opera, ενώ ήταν υποψήφια για το βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη Όπερας στα βραβεία Helpmann 2013 στην Αυστραλία.
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύουν οι διεθνώς καταξιωμένες μέτζο σορπάνο Μαίρη – Έλεν Νέζη και Ειρήνη Καράγιαννη. Στον ρόλο του Ντον Ραμίρο οι Αντώνης Κορωναίος και Βασίλης Καβάγιας, ενώ στον ρόλο του Νταντίνι οι Ντέιβιντ Μενέντεθ και Χάρης Ανδριανός. Την Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγέλος Γεωργακάτος.

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΡΙΑΣ ΡΟΔΟΥΛΑΣ ΓΑΙΤΑΝΟΥ
Η Σταχτοπούτα ή Ο θρίαμβος της καλοσύνης, όπως είναι ο πλήρης τίτλος της όπερας του Ροσσίνι, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του οπερατικού ρεπερτορίου. Ο Ροσσίνι και ο λιμπρετίστας του Γιάκοπο Φερρέττι δανείζονται στοιχεία από το κλασικό παραμύθι του Περρώ, δημιουργώντας τη δική τους διδακτική εκδοχή του μύθου. Από τη μία, το ρόλο της νεράιδας νονάς, η οποία ως άλλος από μηχανής θεός βοηθά την ηρωίδα να πάει στο χορό, αναλαμβάνει εδώ  ένας αντρικός χαρακτήρας, ο οποίος παρατηρεί και καταγράφει τη στάση της Σταχτοπούτας απέναντι στις δοκιμασίες που της θέτει η ζωή.  Παράλληλα, η μορφή της κακιάς μητριάς αντικαθίσταται από έναν εχθρικό πατριό, ο οποίος προάγει τις δυο φυσικές του κόρες σε βάρος της ηρωίδας, ενώ η τελευταία θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της προτού πάει καλεσμένη του στο χορό -δηλαδή, χωρίς τα φτιασίδια της κοσμικής περιβολής- και χωρίς καν να γνωρίζει την κοινωνική του θέση.
Ο Ροσσίνι και ο Φερρέττι αφαιρούν το στοιχείο της μαγικής παρεμβολής κάνοντας έτσι ξεκάθαρο ότι τα ψυχικά χαρίσματα, η καλόψυχη στάση, το θάρρος, ο δυναμισμός και η γεναιοδωρία της Σταχτοπούτας, αποτελούν εφαλτήριο για την προσωπική και κοινωνική της επιτυχία. Η ηρωίδα του Ροσσίνι είναι ένα φωτεινό παράδειγμα των αξιών του Διαφωτισμού: το άτομο είναι υπεύθυνο για τη ροή της προσωπικής του ιστορίας και μέσα απο τις πράξεις του και την καλόψυχη στάση απέναντι στη ζωή έχει τη δύναμη να εκτοπίσει το σκότος των κακουχιών.
Στην Σταχτοπούτα του Ροσσίνι ένα ακόμη θέμα επανέρχεται συχνά: αυτό του ταξικού διαχωρισμού και της διακαούς επιθυμίας ορισμένων χαρακτήρων για κοινωνική ανέλιξη, πλούτη και δόξα. Η κάθετη διαστρωμάτωση βρίσκει μια άμεση προβολή στη ζωή ενός θεάτρου ως μία κοινωνική μικρογραφία: οι αφανείς ήρωες του παρασκηνίου, οι εμφανείς ήρωες της σκηνής και οι υψηλά ιστάμενοι που παίρνουν τις αποφάσεις. Ο καθρεφτισμός αυτός αποτέλεσε και την έμπνευση για την τοποθέτηση της δράσης σε ένα θέατρο που παρακμάζει κατά την περίοδο της «Μεγάλης ύφεσης» του 1929. Η κρίση και οι κακουχίες μεταλλάσσουν τους ανθρώπους, αλλά όποιος καταφέρει να διατηρήσει την ακεραιότητά του θα αναδειχθεί νικητής.
Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, η Σταχτοπούτα είναι η θετή κόρη του επιστάτη Μανίφικο και η ψυχή του θεάτρου. Είναι γεννημένη για τη σκηνή αλλά έχει επωμιστεί όλα τα βάρη μιας δύσκολης καθημερινότητας. Ο πατριός της προωθεί με σθένος τις δύο κόρες του, οι οποίες χωρίς ίχνος ταλέντου αλλά με μεγάλη δόση ματαιοδοξίας οδηγούν ολοταχώς το θέατρο προς την καταστροφή του. Όλα θα αλλάξουν όταν ο γέρος ιδιοκτήτης πεθαίνει και αφήνει τη διαχείριση του θεάτρου στο γιο του Ραμίρο, ο οποίος μετά απο άσωτη ζωή χρόνων, επιστρέφει για να αναλάβει τα νέα του καθήκοντα υπό έναν όμως βασικό όρο: να βρει μία άξια κοπέλα για σύντροφο. Όλοι θα περάσουν απο ακρόαση, η αρετή και η ψυχική ακτινοβολία θα κερδίσουν, ανατρέποντας έτσι το κατεστημένο και αλλάζοντας το πεπρωμένο όλων για πάντα.

 

Τιμές εισιτηρίων: €20, €30, €40, €50, €60, €70, €80   
Τιμή παιδικού & φοιτητικού εισιτηρίου: €15
Θέσεις περιορισμένης ορατότητας: €10, €15, €20, €40



ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ
•    Στην παράσταση της Παρασκευής 1 Νοεμβρίου 2013, όλες οι κατηγορίες των εισιτήριων διατίθενται με έκπτωση 15%, στο πλαίσιο της κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής της ΕΛΣ
•    Όπως σε όλες τις παραγωγές της σεζόν 2013-13, στο Θέατρο Ολύμπια  στην δεύτερη παράσταση της παραγωγής -το Σάββατο 26 Οκτωβρίου- θα διατεθούν 150 θέσεις για ανέργους στην τιμή των €5. Για την αγορά των εν λόγω εισιτηρίων απαιτείται η επίδειξη κάρτας ανεργίας και δελτίου ταυτότητας.


ΠΑΚΕΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
•    Με την ταυτόχρονη αγορά εισιτηρίων για τρεις παραγωγές όπερας ή οπερέτας παρέχεται έκπτωση 25 %
•    Με την ταυτόχρονη αγορά εισιτηρίων για τρεις παραγωγές μπαλέτου παρέχεται έκπτωση 20%
Τα πακέτα ισχύουν:
•    Για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων και για όλες τις ζώνες των τιμών
•    Για τις παραγωγές που παρουσιάζονται στο θέατρο Ολύμπια