Συμπαραγωγή με το
Η σύγχρονη όπερα Χοντορκόφσκι του διακεκριμένου συνθέτη και καθηγητή του Μουσικού Πανεπιστημίου Βιέννης Περικλή Λιακάκη, η οποία απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ανεξάρτητης Παραγωγής Όπερας 2017 των Αυστριακών Βραβείων Μουσικού Θεάτρου, έρχεται σε πανελλήνια πρώτη παρουσίαση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Το έργο αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με τον μουσικοθεατρικό οργανισμό Sirene Operntheater στην Αυστρία και θα παρουσιαστεί για τρεις μοναδικές παραστάσεις στις 27, 28 και 29 Φεβρουαρίου 2020.
Μια μάχη ανάμεσα στο κέρδος και την πολιτική χωρίς αναισθητικό, η όπερα Χοντορκόφσκι αναφέρεται στην άνοδο και την πτώση του Ρώσου ολιγάρχη Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ο οποίος στάθηκε στο αντίπαλο στρατόπεδο του Βλάντιμιρ Πούτιν τη δεκαετία του ’90. Το λιμπρέτο και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κριστίνε Τόρνκβιστ, ενώ το δεκατριμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Γιούρι Έβερχαρτς.
Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.
Η σύγχρονη όπερα Χοντορκόφσκι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ατελιέ της Ακαδημίας Εικαστικών Τεχνών της Βιέννης το 2015, και δύο χρόνια αργότερα βραβεύτηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ανεξάρτητης Παραγωγής Όπερας 2017 των Αυστριακών Βραβείων Μουσικού Θεάτρου. Ο κεντρικός πυρήνας της όπερας βασίζεται στη βιογραφία του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι: την άνοδό του ως νεαρού ιδιοκτήτη τράπεζας στα χρόνια της πτώσης της Περεστρόικας αρχικά, κατόπιν τη μεσουράνησή του ως ιδιοκτήτη της τεράστιας πετρελαϊκής εταιρείας Υukos, και την τελική πτώση του με τη στόχευσή του από τον Βλάντιμιρ Πούτιν ως αντικαθεστωτικού, την κατάρρευση της Υukos και τη φυλάκισή του.
Πρόκειται για μια πολιτική όπερα όπου οι πρωταγωνιστές είναι υπαρκτά πρόσωπα και «δεν προσπαθεί να πάρει το μέρος κανενός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης. «Πιστεύω πως στη μοντέρνα όπερα δεν πρέπει να υπάρχουν καλοί ή κακοί, αλλά μόνο γεγονότα και αντιδράσεις σε αυτά. Καθαγιασμοί ή δαιμονοποιήσεις προσώπων αποφεύχθηκαν, όσο αυτό ήταν δραματουργικά δυνατό, και το κύριο μέλημά μου ήταν η όπερα αυτή να μπορεί να μιλήσει το ίδιο σε έναν Ρώσο όσο και σε έναν Αυστριακό ή έναν Έλληνα».
Το λιμπρέτο της όπερας και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κριστίνε Τόρνκβιστ. Ο κύριος όγκος του λιμπρέτου, που γράφτηκε πριν από την απροσδόκητη απόλυση του Χοντορκόφσκι από τη φυλακή τον Δεκέμβριο του 2013, δεν πραγματεύεται μόνο τη μάχη μεταξύ κέρδους και πολιτικής ανάμεσα στον Χοντορκόφσκι και τον Πούτιν, αλλά επιπλέον την τοποθετεί μέσα σε ένα περίπλοκο ιστορικό πλαίσιο, που εκτείνεται από το 1989 έως το 2013. Η μεταβαλλόμενη σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και πολιτικής εξουσίας αλλοιώνει τη σχέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, που αρχικά δεν είναι τόσο ανόμοιοι μεταξύ τους: και οι δυο τους νέοι, φιλόδοξοι άνδρες με μεγαλεπήβολα σχέδια, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Σ’ ένα σημείο καμπής στον ρου της Ιστορίας, οικονομικές γκάφες και πολιτικές ίντριγκες επιτρέπουν στους καιροσκόπους να ευημερήσουν. Όμως, μόλις οι δύο αντίπαλοι φθάσουν στα αντίστοιχα ζενίθ τους, οι διαφορές στην ιδιοσυγκρασία τους θα γίνουν υπερβολικά εμφανείς. Την ώρα που ο ένας στέκεται ακοίμητος φρουρός υπερασπιζόμενος την επικράτειά του, ο άλλος σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις του παιχνιδιού και ρισκάρει τα πάντα.
Ο συνθέτης Περικλής Λιακάκης σημειώνει: «Η όπερα Χοντορκόφσκι βασίζεται στη ζωή του Ρώσου ολιγάρχη, που ήρθε σε σύγκρουση με τον πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Είναι μια πολιτική όπερα, όπου παραλληλισμοί με την ελληνική οικονομική κρίση κάθε άλλο παρά τυχαίοι είναι. Οι χαρακτήρες της όπερας, οι διάφορες καταστάσεις που θα δούμε και το λιμπρέτο είναι δραματοποιημένα, είναι κατασκευασμένα έτσι, δηλαδή, ώστε να έχουν ενδιαφέρον από δραματικής και θεατρικής άποψης. Ένα σημαντικό σημείο της όπερας είναι το ζευγάρι δύο απλών, ανώνυμων, ανθρώπων (Νατάσα / Ιβάν) στη ζωή των οποίων αποτυπώνονται οι συνέπειες των πράξεων των ανθρώπων που έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Στην όπερα Χοντορκόφσκι δεν γίνεται καμία προσπάθεια να βρεθεί ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ούτε προσπάθεια να εξιστορηθούν ιστορικά ή “αντικειμενικά” τα σχετικά γεγονότα. Γίνεται όμως μια προσπάθεια να μεταφέρουμε στη σκηνή τις σκέψεις που μας γεννιούνται όντας απλοί παρατηρητές της Ιστορίας (με γιώτα κεφαλαίο) και της μοίρας όλων αυτών που δεν ρωτήθηκαν ποτέ για το πάρσιμο αποφάσεων που αφορούν τη ζωή τους άμεσα».
Μετά την πτώση του κομμουνισμού, ξαφνικά αλλάζουν τα πάντα. Μέσα στη δίνη της πολιτικής αναταραχής, ο νεαρός Πούτιν χάνει την ασφαλή θέση του ως αξιωματούχος της Κα Γκε Μπε. Ο συνάδελφός του Σέτσιν τον συμβουλεύει να δοκιμάσει την τύχη του στην πολιτική. Στο μεταξύ, ο φοιτητής πολυτεχνείου Μιχαήλ Μπορίσοβιτς Χοντορκόφσκι αποφασίζει να κάνει την τύχη του στην οικονομία· ιδρύει μια τράπεζα και μετά από λίγο αγοράζει τη Yukos, έναν από τους μεγαλύτερους πετρελαϊκούς ομίλους. Και οι δύο άντρες επιτυγχάνουν τα πρώτα τους επιτεύγματα ενόσω η Ρωσία κλυδωνίζεται σε ένα πρωτόγνωρο χάος, το οποίο απλοί πολίτες όπως ο Ιβάν και η Νατάσα είναι υποχρεωμένοι να ανέχονται επειδή οι υποσχέσεις της μεταρρύθμισης («περεστρόικα») δεν τηρούνται. Ο Πρόεδρος Γιέλτσιν δεν έχει ιδέα για την οικονομία και ξεπουλάει τη βιομηχανία και τον ορυκτό πλούτο της Ρωσίας σε τυχοδιώκτες όπως ο Χοντορκόφσκι, ενώ το ρούβλι χάνει ολοένα και περισσότερο την αξία του και οι πολίτες λιμοκτονούν. Καθώς ο Γιέλτσιν και ο γραμματέας του ο Πούτιν αρχίζουν να φοβούνται ότι θα χάσουν από τους κομμουνιστές στις επερχόμενες εκλογές, οι ολιγάρχες –και πρώτος από όλους ο Χοντορκόφσκι–, από φόβο να μη χάσουν τις εταιρείες τους και πάλι, υποστηρίζουν τη βρόμικη προεκλογική εκστρατεία, εγγυώμενοι με αυτόν τον τρόπο την επανεκλογή του Γιέλτσιν. Το έθνος βιώνει την αδυναμία του μέσα από την παραπληροφόρηση και την προδοσία. Ο Ιβάν χάνει τη δουλειά του· η Νατάσα απελπίζεται μιας και δεν βλέπει προοπτικές για το μέλλον τους. Όμως ο Πούτιν έχει μάθει από αυτήν την εμπειρία και, όταν γίνεται πρόεδρος και κληρονομεί την εξουσία του Γιέλτσιν, αποφασίζει να περιορίσει την υπεροχή του χρήματος έναντι της πολιτικής. Αλλά και ο Χοντορκόφσκι έχει μάθει από τις κρίσεις. Θέλει να επικρατήσει στο διεθνές επίπεδο για να απαλλαγεί από τον πολιτικό εκβιασμό και τις παρεμβάσεις στις υποθέσεις του. Γιατί οι επιθυμίες των Ρώσων πολιτικών μπορεί να είναι τεράστιες και απρόβλεπτες. Ο δήμαρχος που δημιουργούσε προβλήματα στην πετρελαϊκή εταιρεία του Χοντορκόφσκι βρίσκεται νεκρός – ακριβώς ανήμερα των γενεθλίων του Χοντορκόφσκι. Είναι μήπως ένα δώρο γενεθλίων από κάποιον συνεργάτη; Ο Χοντορκόφσκι δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτό, επιδιώκει να διατηρεί μια καθαρή εικόνα και σχεδιάζει να αποσυρθεί από την ενεργό ενασχόληση με τις επιχειρήσεις. Ένα γλέντι στο Κρεμλίνο εξελίσσεται σε σκάνδαλο. Ο Πούτιν θέλει να μειώσει τον αριθμό των ολιγαρχών, ο Χοντορκόφσκι αντιτίθεται ανοιχτά σε αυτήν την απόφαση και κατηγορεί την κυβέρνηση για διαφθορά. Ο Πούτιν οργίζεται· ο Σέτσιν υπόσχεται να λύσει το πρόβλημα. Μετά από λίγο ο Χοντορκόφσκι συλλαμβάνεται. Ενόσω είναι στη φυλακή, συναντά για άλλη μια φορά τον Ιβάν, ο οποίος αφότου συνελήφθη για απάτη κατηγορήθηκε στη συνέχεια για διάφορα πλασματικά αδικήματα από τη διεφθαρμένη αστυνομία. Αυτοκτονεί. Ο Χοντορκόφσκι αντιλαμβάνεται τις συνδέσεις μεταξύ κορυφής και βάσης και αναρωτιέται αν μπορεί να υπάρξει ένα νέο είδος κοινωνίας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Περικλής Λιακάκης Μουσική σύνθεση
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απέσπασε βραβεία και υποτροφίες για το έργο του σε Βιέννη και Γκρατς, καθώς επίσης από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών (Βιέννη), την Αυστριακή Ομοσπονδιακή Καγκελαρία, τον Σύλλογο Έλληνες Φίλοι της Κλασικής Μουσικής, καθώς και από τη Φιλαρμονική της Θουριγγίας. Έχει συνεργαστεί με σύνολα όπως Ensemble Modern, Die Reihe, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Phace, Oktoplus και Dramagraz. Μετά από ανάθεση έχει συνθέσει έργα για την πόλη του Τρόσσινγκεν (Γερμανία), τη Διεθνή Ακαδημία Ensemble Modern, το Κουαρτέτο Σαξοφώνων Βιέννης, τη μουσικοθεατρική ομάδα sirene [sirene Operntheater]. Το 2017 η όπερα Χοντορκόφσκι προτάθηκε ως καλύτερη νέα παραγωγή μουσικού θεάτρου στα Αυστριακά Βραβεία Μουσικής και Θεάτρου. Στο δημιουργικό του έργο συνδυάζει διαφορετικά μουσικά στιλ, ορχηστρικό, οπερατικό, ηλεκτρονικό και ποπ / ροκ, τα οποία τον οδήγησαν σε ένα εντελώς προσωπικό μουσικό ύφος. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης για περισσότερο από μια δεκαετία, ενώ από το 2010 είναι επίκουρος καθηγητής.
Κριστίνε Τόρνκβιστ Ποιητικό κείμενο, σκηνοθεσία
Γεννήθηκε στο Γκρατς της Αυστρίας. Σπούδασε γλυπτική με μέταλλο στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και έμαθε την τέχνη της χρυσοχοΐας. Έκτοτε κινείται μεταξύ εικαστικών τεχνών, θεάτρου, γραφής και σκέψης. Η επιθυμία της για συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες την οδήγησε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «31.Μαΐου» [31.Mai] (1986-1991), του καλλιτεχνικού ντουέτου Μπούρκερτ / Τόρνκβιστ, στην ίδρυση του Theater am Sofa (1998-2006) και της μουσικοθεατρικής ομάδας sirene (από το 1998 με τον Γιούρι Έβερχαρτς). Έχει γράψει 42 λιμπρέτα, τα οποία μελοποιήθηκαν και σκηνοθετήθηκαν για περισσότερες από πενήντα νέες παραγωγές σε μουσικοθεατρική ομάδα sirene, Όπερα Δωματίου Βιέννης, Κρατικό Θέατρο Τιρόλου (Ίνσμπρουκ), Θερινό Μουσικό Φεστιβάλ Καρίνθιας και αλλού. Ως εικαστική καλλιτέχνις, δουλεύει με βίντεο και ως ζωγράφος.
Γιούρι Έβερχαρτς Μουσική διεύθυνση
Γεννήθηκε στο Βερολίνο και ζει στη Βιέννη, όπου εργάζεται ως συνθέτης, οργανίστας, αρχιμουσικός και επιμελητής. Σπούδασε θεολογία, φιλοσοφία, μουσικολογία, εκκλησιαστική μουσική και σύνθεση σε Βερολίνο και Βιέννη. Είναι παντρεμένος με τη συγγραφέα και σκηνοθέτρια Κριστίνε Τόρνκβιστ, με την οποία το 1998 ίδρυσαν τη μουσικοθεατρική ομάδα sirene. Ως αρχιμουσικός ειδικεύεται στα έργα σύγχρονης μουσικής. Διεύθυνε πρώτες παρουσιάσεις έργων Αυστριακών συνθετών σε Βερολίνο, Κάιρο, Λονδίνο, Όσσιαχ, Στάιρ και Ζάγκρεμπ. Επίσης, έχει διευθύνει σε διάφορα φεστιβάλ όπως Wien Modern, Μπιενάλε Μουσικής Ζάγκρεμπ, Θερινό Φεστιβάλ Καρινθίας κ.ά. Έχει συνθέσει δέκα έργα σκηνικής μουσικής και αρκετά έργα για σύνολα μουσικής δωματίου. Οι συνθέσεις του εστιάζουν στην ανθρώπινη φωνή. Επιπλέον, είναι διάσημος επιμελητής και κριτής, ενδεικτικά συμμετείχε στον Φωνητικό Διαγωνισμό Μπελβεντέρε στην Κρατική Όπερα της Βιέννης, καθώς επίσης σε όπερες σε Γερεβάν, Κωνσταντινούπολη, Ούντινε, Βρότσλαβ, Αμβούργο, Κολωνία, Στουτγάρδη. Εργάζεται ως μουσικός σύμβουλος στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία της Αυστρίας.
Αντρέα Καίλτρινγκερ Σκηνικά
Μετά τις σπουδές της στο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ (Αυστρία), εργάστηκε ως σχεδιάστρια κοστουμιών και σκηνικών για Κρατικό Θέατρο Ζάλτσμπουργκ, Θέατρο Πρόζας Ζάλτσμπουργκ, Κρατικό Θέατρο Λιντς, Ηνωμένες Σκηνές Γκρατς και Μπολτσάνο (Ιταλία), Λαϊκή Όπερα Βιέννης, TAG Βιέννης, Θέατρο Νετσρόυχοφ / Χάμακομ Βιέννης και Κρατικό Θέατρο Κόμπουργκ. Επιπλέον έχει συνεργαστεί σε ελεύθερες παραγωγές με L.U.S. Θέατρο, την ομάδα o r t s z e i t και «new space company». Επίσης, έχει δημιουργήσει αρκετά σκηνικά για Μουσικό Σχολείο Μονάχου, Scene Salzburg και μουσικοθεατρική ομάδα sirene. Με την ομάδα sirene έχουν ταξιδέψει σε Ζάγκρεμπ και Κάιρο, ενώ με την ομάδα o r t s z e i t σε Σάο Πάολο (Βραζιλία). Συμμετείχε σε διάφορα καλλιτεχνικά προγράμματα με κοινωνικό αντίκτυπο. Το 2008 με την ομάδα «new space company» κέρδισε το θεατρικό βραβείο Νεστρόυ καλύτερης παραγωγής για το έργο komA.
Μάρκους Κούσερ Κοστούμια
Γεννήθηκε στο Κλάγκενφουρτ της Αυστρίας. Μαθήτευσε ως ράφτης στην Κρατική Όπερα Βιέννης και εργάστηκε αργότερα ως τεχνικός διευθυντής σε αρκετά βιεννέζικα ατελιέ σχεδίου μόδας και κοστουμιών. Από το 1992 εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, κυρίως ως σχεδιαστής κοστουμιών και σκηνικών. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με Μπάρρη Κόσκυ, Μιχαέλ Στούρμινγκερ, Βίντιλα Ιβαντσεάνου, Μπάρμπαρα Άλμπερτ, Χομούνκουλους, Μέσσινγκ, Ρόμπερτ Λεπέιτ, Γιαν Φαμπρ, Κριστόφ Μάταλερ, Πήτερ Σέλλαρς, Κριστίνε Τόρνκβιστ.
Μπαίρμπελ Στρέλαου Χορογραφία, Φορτούνα
Γεννήθηκε στο Ανατολικό Βερολίνο, σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Μπαλέτου (Βερολίνο) και χορογραφία στο Πανεπιστήμιο Παραστατικών Τεχνών Ερνστ Μπους (Βερολίνο). Το 1992 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελεύθερου Χοροθεάτρου Βερολίνου. Από 1991 έως 2008 εκτός από την ιδιότητά της ως ελεύθερης επαγγελματία, εργάστηκε ως χορεύτρια, δασκάλα και χορογράφος σε διάφορα θέατρα στη Γερμανία. Από το 2008 ζει στη Βιέννη, όπου εργάζεται ως χορογράφος, χορεύτρια, σκηνοθέτρια και συγγραφέας· έκτοτε έχει εργαστεί σε διάφορα έργα σε Θέατρο Drachengasse (Βερολίνο), Θέατρο του Κόσμου, Jungle Vienna, Θέατρο Νετσρόυχοφ / Χάμακομ, Παλαί Κάμπελβερκ. Το 2012 ήταν ιδρυτικό μέλος και καλλιτεχνική διευθύντρια του artfusion, δημιουργώντας τη θεατρική τριλογία Αντίο Ευρώπη (2013/17), όπου η ίδια εργάστηκε ως συγγραφέας και ως σκηνοθέτρια. Ο Χοντορκόφσκι το 2015 ήταν η πρώτη της συνεργασία με τη μουσικοθεατρική ομάδα sirene. Πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο κόμικ για το θεατρικό έργο Γνωρίστε την Ευρώπη αυτοπροσώπως, το οποίο δημοσιεύτηκε το 2019.
Έντγκαρ Άιχινγκερ Φωτισμοί
Εργάζεται για περισσότερο από τριάντα χρόνια ως σχεδιαστής φωτισμών και ήχου, ως τεχνικός και περιστασιακά ως μουσικός, κυρίως στον χώρο της μουσικής, του θεάτρου, της έκθεσης και του χορού. Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει τον φωτισμό για μεγάλο αριθμό θεατρικών παραστάσεων και χορευτικών θεαμάτων, έχει κάνει περιοδείες, αρκετές φορές σε ολόκληρη την Ευρώπη, Μεξικό, Νέα Υόρκη, Τουρκία και Αίγυπτο. Από το 1997 εργάζεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Βιέννης ImPulsTanz, συνεργαζόμενος με μερικές από τις σημαντικότερες ομάδες χορού παγκοσμίως. Ιδρυτικό μέλος της μουσικοθεατρικής ομάδας sirene, έχει λάβει μέρος στην πλειονότητα των παραγωγών της ως τεχνικός διευθυντής και υπεύθυνος φωτισμού, σε αίθουσες θεάτρων, αλλά και σε λιγότερο συνηθισμένους χώρους όπως βιομηχανικά κτίρια, εγκαταλελειμμένα γραφεία δημοσίων αρχών, αίθουσες χορού και δημόσιους χώρους.
Έλσα Γιαννουλίδου Ξένια Κριτικόφσκαγια
Μεσόφωνος, γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ πριν ξεκινήσει τις μουσικές της σπουδές. Αποφοίτησε με έπαινο από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης, όπου σπούδασε κλασικό τραγούδι και ορατόριο. Βραβεύτηκε με υποτροφίες από το Ίδρυμα Ρίχαρντ Βάγκνερ, το Ίδρυμα Γιάνατσεκ-Σομπότκα και από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης. Ήταν μέλος του Διεθνούς Στούντιο Όπερας της Ζυρίχης και κέρδισε πρώτα βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς. Ως μονωδός του Κρατικού Θεάτρου Λιντς (Αυστρία) ερμήνευσε ρόλους όπως Ιζαμπέλα (Η Ιταλίδα στο Αλγέρι), Αντζελίνα (Σταχτοπούτα), Νικλάους (Τα παραμύθια του Χόφμαν), Σουζούκι (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Ντοραμπέλλα (Έτσι κάνουν όλες), Νάνσι (Άλμπερτ Χέρρινγκ), Κερουμπίνο (Οι γάμοι του Φίγκαρο). Ως τραγουδίστρια συναυλιών έδωσε ρεσιτάλ τραγουδιού, τραγούδησε σε συναυλίες μουσικής δωματίου σε Αυστρία (Αίθουσα Φίλων Μουσικής Βιέννης, Καθεδρικό ναό Αγίου Στεφάνου, Εθνική Πινακοθήκη Λιντς), Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία, Σερβία και Γαλλία. Έχει συνεργαστεί με μουσικά σύνολα όπως Φιλαρμονική Ορχήστρα Βελιγραδίου, Ορχήστρα Μπρούκνερ, Virtuosi Brunensis και Capella Istropolitana.
Κλέμενς Καιλμπλ Μιχαήλ Μπορίσοβιτς Χοντορκόφσκι
Βαρύτονος, γεννήθηκε στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας. Πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής μέσα από την οικογένειά του, παίζοντας πιάνο σε μικρή ηλικία. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική, αλλά σύντομα στράφηκε σε μπάντες, χορωδίες και μουσικοθεατρικά έργα, μαζί με τα πρώτα μαθήματα τραγουδιού. Το 2000 ξεκίνησε σπουδές μονωδίας στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης. Ακολούθησαν δύο χρόνια σπουδών στο Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής στο Λονδίνο (καθ. Νηλ Μάκι, καθ. Ντέιβιντ Ουώρντ), ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα με διάκριση, διάφορες παραστάσεις όπερας και ρεσιτάλ, έργα με αυστριακές και βρετανικές χορωδίες και σύνολα, ένα ταξίδι μελέτης στο Παρίσι, πολλά σεμινάρια. Το 2007 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές με καθηγητές τους Ραλφ Ντούριγκ και Ντάβιντ Λουτς, στη Βιέννη, ενώ από το 2009 μαθητεύει πλάι στον Βίκους Σλάμπερτ. Το έργο του εκτείνεται από τη διδασκαλία μονωδίας και ρεπερτορίου τραγουδιού στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης, τη μουσική διεύθυνση παιδικών και χορωδιών κρατουμένων, μαθητικών και ερασιτεχνικών ορχηστρών, μέχρι την παρουσίαση πρωτότυπων νέων μουσικών έργων, εκτός θεατρικών παραγωγών, πειραματικές συναυλίες τραγουδιού (Lied), την ερμηνεία θρησκευτικών και οπερατικών έργων.
Ρίχαρντ Κλάιν Ρομάν Αρκάντιεβιτς Αμπραμόβιτς
Τενόρος από το Τιρόλο, σπούδασε τζαζ πιάνο στο Κρατικό Ωδείο στη γενέτειρά του, ενώ τελικά στράφηκε στο κλασικό τραγούδι. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης. Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από την Παλαιά μουσική έως την κλασική και ρομαντική όπερα, από κλασικό τραγούδι και ορατόριο έως οπερέτα και σύγχρονο μουσικό θέατρο. Έπαιξε σε Κρατικό Θέατρο Τιρόλου, Κρατική Όπερα Βερολίνου, Φεστιβάλ Παλαιάς Μουσικής Ίνσμπρουκ, Παιδική Σκηνή Κρατικής Όπερας Βιέννης, μουσικοθεατρική ομάδα sirene, Θέατρο Όπερας Βιέννης, Φεστιβάλ Μουσικής Στρασβούργου, Φιλαρμονική Αμβούργου, Μέγαρο Μουσικής Βιέννης, Κρατικό Θέατρο Όλντενμπουργκ και Κλάγκενφουρτ, Θέατρο του Ροτ, Κρατικό Θέατρο Λιντς και Φεστιβάλ Τιρόλου Ερλ. Έχει συνεργαστεί με συνθέτες όπως οι Ρενέ Γιάκομπς, Κόνραντ Γιουνχαίνελ, Ντήντφρηντ Μπέρνετ, Αντρέας Σπαίρρι, Τόμας Ρέσνερ, Κάρστνερ Γιάνουσκε, Κάσπαρ Ρίχτερ και Γκούσταβ Κουν. Το 2006 ίδρυσε το φωνητικό κουαρτέτο Mundschenk, το οποίο ερμηνεύει κυρίως έργα Σούμπερτ και Μέντελσον. Το καλοκαίρι του 2008 ολοκλήρωσε σπουδές νομικής στο Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ.
Ντήτερ Κσβεντ-Μίχελ Ματτέο Τιτσιάνι
Βαρύτονος, γεννήθηκε στη Βιέννη. Πριν γίνει μονωδός, σπούδασε ιστορία και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Επίσης παρακολούθησε μαθήματα όπερας και οπερέτας στο Ωδείο της Βιέννης. Συμμετοχές και εμφανίσεις του ως καλεσμένου τον οδήγησαν σε Λαϊκή Όπερα Βιέννης, Νέα Όπερα Βιέννης, Κρατικό Θέατρο Βάδης, Θέατρο Κόρνμαρκτ (Μπρέγκεντς), Θέατρο Ρέγκενσμπουργκ, Θέατρο Ουλμ, Εθνική Όπερα Σεράγεβου, Θέατρο Λόπε δε Βέγα Σεβίλλης και Αμφιθέατρο Αντζέλικο Σαν Φρανσίσκο. Είναι τακτικά προσκεκλημένος σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ (Φεστιβάλ Μπρέγκεντς, Φεστιβάλ Όπερας Αγίας Μαργαρίτας, Φεστιβάλ Λίμνης Μαίρμπις). Το πλούσιο ρεπερτόριό του περιλαμβάνει όπερα, οπερέτα, μιούζικαλ και σύγχρονη μουσική. Έχει ερμηνεύσει περισσότερους από πενήντα διαφορετικούς ρόλους, ενώ υπήρξε πρωταγωνιστής σε περισσότερες από είκοσι πρώτες παρουσιάσεις.
Μάρτιν Μάιρινγκερ Βλαντίμιρ Πετουχόφ
Τενόρος, γεννήθηκε στο Χορν της Αυστρίας. Σπούδασε μονωδία καθώς και οπερέτα, τραγούδι και ορατόριο στο Ωδείο της Βιέννης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής με τον Γκέρχαρντ Κάρυ. Έχει εμφανιστεί σε Θέατρο της Αυλής της Βιέννης, Λαϊκό Θέατρο Βιέννης, Θέατρο στον Βην, Αίθουσα Συναυλιών Βιέννης, Αίθουσα Φίλων Μουσικής Βιέννης, Φεστιβάλ Ζάλτσμπουργκ, Φεστιβάλ Μπρέγκεντς, Φεστιβάλ Όριγκεν, Όπερα της Λιλ, Όπερα του Κλόστερνοϋμπουργκ, Άνοιξη Μουσικού Θεάτρου στο Κιλμπ κ.α., καθώς επίσης και σε συναυλίες και περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Στο ρεπερτόριό του περιλαμβάνονται ρόλοι όπως Ταμίνο (Ο μαγικός αυλός), Φέντον (Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ), Ροσιγιόν (Η εύθυμη χήρα), Στανισλάους (Ο έμπορος των πουλιών), Yπολοχαγός Νίκι (Ονειρώδες βαλς), Κύκνος (Κάρμινα Μπουράνα), Ουριήλ (Η δημιουργία), Ευαγγελιστής (Κατά Ιωάννην Πάθη), Φρέντυ (Ωραία μου κυρία), Φάντομ και Ραούλ (Το φάντασμα της όπερας), Ιησούς (Godspell) και άλλα.
Αλεξάντερ Μάυρ Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν
Τενόρος, σπούδασε μονωδία στο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ και στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης. Ως ειδικός για ρόλους ψηλού τενόρου όπως ο Λοχίας (Η μύτη, Σοστακόβιτς) και ο Άκρενχολτς (Η σονάτα των φαντασμάτων, Ράιμαν) έχει εμφανιστεί σε όπερες Ίνσμπρουκ, Βασιλείας και Όλντενμπουργκ, Όπερα Νότου (Μάαστριχτ), Γερμανική Όπερα Ρήνου (Ντύσσελντορφ), Όπερα Κολωνίας, Όπερα Φρανκφούρτης, Φεστιβάλ Άλντεμπουργκ και Αλμέιντα, καθώς επίσης Φεστιβάλ Ζάλτσμπουργκ και Μπρέγκεντς. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Γιοχάννες Καλίτσκε, Κριστόφ Λόι, Μπριγκίττε Φασμπαίντερ και σερ Πήτερ Ουστίνοφ. Έχει προσκληθεί να τραγουδήσει σε Αίθουσα συναυλιών Βιέννης, Ντόρτμουντ, Ραδιοφωνικό στούντιο Έρνεστ Άνσερμετ (Γενεύη), Μέγαρο Μουσικής Μοτσαρτέουμ (Ζάλτσμπουργκ), σε γκαλά όπερας, οπερέτας κ.α. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος και διδάσκει φωνητική στην Ανώτερη Μουσική Σχολή Γενεύης και ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βιέννης.
Λίζα Ρόμπαχ Νατάσα
Υψίφωνος, γεννήθηκε σε μουσικό περιβάλλον και μετά από χρόνια εντατικής εκπαίδευσης ως βιολονίστρια αποφάσισε να γίνει τραγουδίστρια. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Mουσικής και Παραστατικών Tεχνών Βιέννης με την Έντιτ Ληνμπάχερ, τη Μαριάννα Λίποβσεκ και την Γκαμπριέλε Φοντάνα. Λίγο μετά την αποφοίτησή της κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον Διεθνή διαγωνισμό Μπραμς στο Παίρτσαχ και έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην Ιαπωνία με τον κύκλο τραγουδιών του Μάλερ Το μαγικό κόρνο του παιδιού, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Οσάκας στη Συμφωνική Αίθουσα της Οσάκας. Μαζί με τον πιανίστα Αλεχάντρο Πίκο-Λεόνις δίνουν ρεσιτάλ, στα οποία το πρόγραμμά τους επικεντρώνεται στα τραγούδια [Lieder] Αυστριακών συνθετών. Έχει εμφανιστεί σε Βρετανία, Κροατία, Φινλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Μάλτα, Πολωνία, Ουγγαρία, Ολλανδία, Ιαπωνία και Ταϊβάν. Στο Φεστιβάλ του Ελσίνκι ερμήνευσε επίσης πρόγραμμα που περιλάμβανε φινλανδική και αυστριακή σύγχρονη μουσική. Λόγω της εξειδίκευσής της στη σύγχρονη μουσική, έχει συμμετάσχει σε πολλές παγκόσμιες πρεμιέρες σε συνεργασία με Wien Modern, Όπερα Tσέπης Βιέννης και μουσικοθεατρική ομάδα sirene.
Τεμίνε Σαίφερ Κέιτ
Υψίφωνος από την Αρμενία, μετά την αποφοίτησή της με τιμές από το Κρατικό Ωδείο Κομιτάς του Γερεβάν σε μονωδία, όργανο και σύνθεση, κέρδισε αρκετoύς διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού στη Ρωσία, όπως Διεθνή Διαγωνισμό τραγουδιού και χορωδίας Βικτόρια (Καζάν 2014), Διεθνή Διαγωνισμό Ερμηνευτών ρωσικών ρομαντικών τραγουδιών (Ρομαντσιάτα, Μόσχα 2015) και 25ο Διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού Γκλίνκα (2014). Πραγματοποίησε συναυλία με τον Γιούρι Μπασμέτ και τη Νέα Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα Ρωσίας στο Μέγαρο Μουσικής Τσαϊκόφσκι (Μόσχα). Επίσης, ερμήνευσε το Στάμπατ Μάτερ του Περγκολέζι (Ορχήστρα Δωματίου Βυάτκα), Κοντσέρτο για κολορατούρα υψίφωνο του Γκλιέρ (Όπερα Καΐρου), Κοντσέρτο για κολορατούρα υψίφωνο του Ταριβερντιέφ (Ορχήστρα Μπολσόι, Μέγαρο Μουσικής Τσαϊκόφσκι). Οι οπερατικοί της ρόλοι περιλαμβάνουν Κόρη (Η μύτη, Τσαϊκόφσκι), Πρώτη Κόρη των λουλουδιών (Πάρσιφαλ, Βάγκνερ), Νερίνα (Η επιβραβευμένη πίστη, Χάυντν), Αρσένα (Ο βαρόνος αθίγγανος, Στράους), Βασίλισσα της νύχτας (Ο μαγικός αυλός). Έχει λάβει μέρος σε πολλά γνωστά φεστιβάλ όπως Διεθνές Φεστιβάλ του Αιξ της Προβηγκίας (2011), Μουσικό Φεστιβάλ Βορείου Αιγαίου (2014) και Διεθνή Διαγωνισμό Φερμάτα (2015). Κατοικεί στη Βιέννη.
Στήβεν Σέσαρεγκ Ίγκορ Ιβάνοβιτς Σέτσιν
Αυστροαμερικανικής καταγωγής βαρύτονος, βραβευμένος από την Κρατική Όπερα Βιέννης με το βραβείο Τζωρτζ Λόντον και υποψήφιος για βραβείο Γκράμμυ. Σπούδασε τραγούδι στη Σχολή Τζούλλιαρντ και στη Μουσική Σχολή Ήστμαν, με Γιαν ΝτεΓκαετάνι και Τόμας Χάμπσον, και στο Πανεπιστήμιο Μουσικής της Βιέννης με Βάλτερ Μπέρρυ. Παράλληλα με το οπερατικό του ρεπερτόριο, το οποίο περιλαμβάνει Εσκαμίγιο (Κάρμεν), Πατέρα (Χαίνζελ και Γκρέτελ) και Ντον Πιζάρο (Φιντέλιο), ειδικεύεται στα σύγχρονα έργα. Πρωτοεμφανίστηκε στην Κρατική Όπερα Βαυαρίας με το έργο Μπίλυ Μπαντ (Μπρίττεν), ενώ συμμετέχει συχνά σε παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Μάνχαϊμ και τη Λαϊκή Όπερα της Βιέννης. Πρόσφατα εμφανίστηκε στα έργα Ο ηλίθιος του Ουάινμπεργκ και Κακά πνεύματα της Χαίλσκι, τα οποία χαρακτηρίστηκαν «Οι καλύτερες νέες όπερες για το 2013 και 2014». Τραγούδησε τους ρόλους των τίτλων στα έργα Ο απόκληρος της Όλγκας Νόνγουορθ και Μηχανικός Χόπκινς του Μπραντ, και σε όπερες των Μπεργκ, Μπέρνσταϊν, Φύρρερ (Θέατρο Ο Φοίνικας Βενετίας), Γκλας, Χέγκι (Θέατρο Βιέννης), Λίγκετι, Μεσσιάν, Ράιμαν, Σαίνμπεργκ. Συχνά ερμηνεύει μουσική συνθετών που εκδιώχτηκαν από την Αυστρία και τη Γερμανία το 1938.
Σεμπαστιάν Σουλές Ιβάν Ιβάνοβιτς
Βαρύτονος, γεννήθηκε στην Ορλεάνη (Γαλλία) και σπούδασε τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο Μουσικής και Χορού του Παρισιού, καθώς και στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου. Παρακολούθησε μαθήματα με τους Βάλτερ Μπέρρυ, Ντήτριχ Φίσερ-Ντησκάου, Μπριγκίτε Φασμπαίντερ και Ζοζέ βαν Νταμ και είναι νικητής του Διαγωνισμού τραγουδιού Βίλλι Ντόμγκραφ-Φασμπαίντερ (Μόναχο). Πρόσφατα ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία τον ομώνυμο ρόλο στα έργα Οιδίποδας (Ενέσκου, Θέατρο Άλτενμπουργκ-Γκέρα), Βότσεκ στο ομότιτλο έργο του Μπεργκ (Θέατρο Άουγκσμπουργκ) και άλλους πρωταγωνιστικούς ρόλους όπως Υποκόμης του Φοντράιγ (Σενκ-Μαρ, Όπερα Λειψίας), Κασπάρ (Ο ελεύθερος σκοπευτής, Κρατικό Θέατρο Βάδης), Σκάρπια (Τόσκα), Γκολώ (Πελλέας και Μελισσάνθη, Νέα Όπερα Λιντς). Τραγουδάει τόσο ρόλους ρεπερτορίου όσο και σύγχρονης όπερας. Έχει ερμηνεύσει μεταξύ άλλων Δον Κιχώτη (Δον Κιχώτης), Ντον Πιτσάρρο (Φιντέλιο), Φίγκαρο (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Εσκαμίγιο (Κάρμεν), Ολλανδός (Ο ιπτάμενος Ολλανδός), Ντον Τζοβάννι (Ντον Τζοβάννι) και Μαρτσέλλο (Μποέμ) σε θέατρα σε Βέρνη, Μπηλ, Βαρσοβία, Μαδρίτη, Λαϊκή Όπερα Βιέννης, Τουρ, Βησμπάντεν, Χάλλε, καθώς και σε φεστιβάλ σε Βησμπάντεν, Βιέννη, Μπρέγκεντς και Γκρατς.
Γκέρνοτ Χάινριχ Λεονίντ Μπορίσοβιτς Νέβσλιν
Αυστριακός τενόρος, ξεκίνησε τη μουσική του εκπαίδευση ως σολίστ στη Xορωδία Αρρένων Βιέννης. Σπούδασε τρομπέτα στο Πανεπιστήμιο Μουσικής του Γκρατς και μονωδία στο Πανεπιστήμιο Μουσικής της Βιέννης. Έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από σαράντα παραγωγές όπερας και οπερέτας, σε Κρατικό Θέατρο Ουλάν Μπατόρ (Μογγολία), Όπερα Φρανκφούρτης, Νέα Όπερα Βιέννης, Όπερα Δωματίου Βιέννης και σε φεστιβάλ όπως Φεστιβάλ Μπρέγκεντς (Αυστρία), Φεστιβάλ Λίμνης Μαίρμπις (Αυστρία), Θερινό Φεστιβάλ Καρινθίας, Φεστιβάλ Ρουρ στο Ρέκλινγκχαουζεν (Γερμανία), Wien Modern, Φεστιβάλ Βιέννης, Στυριάρτε, Πασχαλινό Φεστιβάλ Ψαλμός, Φεστιβάλ της Αυγής του Κρότωνα, Ανοιξιάτικο Φεστιβάλ Βουδαπέστης και Κύμπουργκ. Τραγούδησε σε πολλές σύγχρονες όπερες, σε παραγωγές της μουσικοθεατρικής ομάδας sirene και της Νέας Όπερας της Βιέννης. Επιπλέον, εμφανίζεται σε συναυλίες και ορατόρια. Τραγούδησε μεταξύ άλλων Μεσσία (Χαίντελ), Στάμπατ Μάτερ (Χάυντν), δύο συναυλίες με το Clemencic-Consort (Σύλλογος Φίλων της Μουσικής Βιέννης), Κατά Ιωάννην Πάθη (Πόλεν) και Κατά Ματθαίον Πάθη (Κλάγκενφουρτ) του Μπαχ, Κάρμινα Μπουράνα του Ορφ (Κέντρο Λιστ, Ράιντινγκ), Δημιουργία του Χαίντελ (Φεστιβάλ Οργάνου, Λόκενχαουζ).
Ματτίας Χάιντ Αλεξέι Βλαντίμιροβιτς Πιτσούγκιν
Βαρύτονος από την Αυστρία, σπούδασε μονωδία και πιάνο στο Mοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ. Έχει ερμηνεύσει πολυάριθμους ρόλους σε διάφορα λυρικά θέατρα σε Αυστρία και Γερμανία, σε έργα όπως Χαίνζελ και Γκρέτελ, Γεια σου Ντόλλυ, Ο κουρέας της Σεβίλλης, Τραβιάτα, Ο ζητιάνος φοιτητής και Χοντορκόφσκι. Επιπλέον, δίνει τακτικά συναυλίες ερμηνεύοντας έργα όπως το Γερμανικό ρέκβιεμ του Μπραμς, το Χριστουγεννιάτικο ορατόριο του Μπαχ, Τέλεμαν και Ντίστλερ. Ζει στο Παρίσι ως τραγουδιστής, πιανίστας και δάσκαλος.
Ίνγκριντ Χάμπερμαν Μαρίνα Φιλίπποβνα Χοντορκόφσκαγια
Υψίφωνος, γεννήθηκε στο Λιντς. Σπούδασε στο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ. Πρωτοεμφανόστηκε στο Θέατρο της Βέρνης, όπου τραγούδησε μεταξύ άλλων Ζοφί (Ο ιππότης με το ρόδο) και Νορίνα (Nτον Πασκουάλε). Αργότερα, έγινε μέλος του μουσικού συνόλου στο Κρατικό Θέατρο του Λιντς. Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται σπουδαίοι ρόλοι από όπερες του Μότσαρτ, καθώς επίσης Βιολέττα (Τραβιάτα), Τζίλντα (Ριγολέττος), Λεϊλά (Αλιείς μαργαριταριών) και Ροζαλίντα (Η νυχτερίδα). Πραγματοποίησε παραστάσεις στο Θέατρο Λα Μονναί Βρυξελλών (μ.δ.: Αντόνιο Παπάνο), στην Όπερα του Γκρατς και στην όπερα του Κλάγκενφουρτ. Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες Kριστόφ Λόι, Στάιν Βίνγκε, Μπέβερλυ Μπλάνκενσιπ και Ντέιβιντ Πάουντνυ. Ασχολείται ιδιαίτερα με έργα του 20ού και 21ου αιώνα. Τραγούδησε Zοφί Σoλ (Λευκό ρόδο), Μαρία (Βότσεκ), καθώς επίσης Φεγγαρίσιο πιερότο στο Φεστιβάλ Γκμούντερ, ενώ συμμετείχε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις έργων Αυστριακών συνθετών. Τραγούδησε τη Δούκισσα (Powder Her Face) στη Βιέννη και στη Φλαμανδική Όπερα Αμβέρσας, καθώς επίσης την Ανθρώπινη φωνή του Πουλένκ σε Λιντς, Μέγαρο Μουσικής Βιέννης και Ολλανδία. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με τη μουσικοθεατρική ομάδα sirene.
