Greek National Opera Stavros Niarchos Hall - SNFCC
A creation by Pontus Lidberg and Patrick Kinmonth
26 November 2017
3, 15, 16, 22, 23, 29, 31 December 2017
Greek National Opera - Stavros Niarchos Hall
Stavros Niarchos Foundation Cultural Center
Starts at 20:00 | 
(on 31/12 at 19.00)
Ticket prices: 15€, 20€, 30€, 40€, 45€, 60€
Students, reduced: 12€
Limited visibility seats: 10€
GNO Lead donor
The dance version of Charles Perrault’s famous tale set to music by Pyotr Ilyich Tchaikovsky was first staged in 1890 and since then has remained exceptionally popular worldwide.
The Greek National Opera, which has previously presented classic choreographies of the work, now presents an impressive new version from two acclaimed artists for its first artistic period at the Stavros Niarchos Foundation Cultural Center: the well-known Swedish choreographer, film maker and dancer Pontus Lidberg who has worked with the New York City Ballet, the Monte Carlo Ballet and the Dresden Opera as well as other major organizations, and the acclaimed British set and costume designer, Patrick Kinmonth, recognized as a multi-faceted persona in the world of the visual arts, opera, fashion, photography, with an extensive range of artistic accomplishments to his name, from British Vogue’s creative director to set and stage designs for operas and ballets for some of the world’s leading opera houses.
Lidberg/Kinmonth’s version of Sleeping Beauty follows the tale as we move through the four seasons of the year, symbolizing birth, love, life, and death. This particularly impressive production with its brightly-colored sets, which dance in tandem with the dancers from the Greek National Opera’s Corps de Ballet, takes an utterly modern approach to choreography while engaging in dialogue with the style of classical ballet.
Director's Note
Ο συνθέτης O Ρώσος Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893) υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους συνθέτες του 19ου αιώνα. Συνέθεσε με την ίδια επιτυχία συμφωνίες, κοντσέρτα, όπερες, μουσική δωματίου και μουσική για τα μπαλέτα Η λίμνη των κύκνων (1877), Η ωραία κοιμωμένη (1890), O καρυοθραύστης (1892). Μέχρι σήμερα τα μπαλέτα αυτά παραμένουν τα δημοφιλέστερα του ρεπερτορίου, χάρη στη συναισθηματική δύναμη και τη θεατρικότητα της μουσικής τους, στοιχεία που χάρισαν στη μουσική για μπαλέτο την υπόληψη αυτόνομου μουσικού έργου. Τα ίδια στοιχεία, που διέπουν συνολικά το δημιουργικό έργο του Τσαϊκόφσκι, οδήγησαν επίσης αρκετούς χορογράφους στην αξιοποίηση της μουσικής του συνθέτη με τη δημιουργία νέων έργων. Έτσι, δεν είναι συμπτωματικό ότι το όνομα του Τσαϊκόφσκι έχει συνδεθεί με την τέχνη του χορού, ίσως περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου συναδέλφου του.
To έργο Στην αρχική του μορφή το τρίπρακτο μπαλέτο Η ωραία κοιμωμένη βασίζεται στο γνωστό παραμύθι Η ωραία κοιμωμένη του δάσους [La Belle au bois dormant] του Σαρλ Περρώ [Charles Perrault, 1628-1703], που εκδόθηκε το 1697. Αυτό με τη σειρά του στηρίζεται στο Ήλιος, σελήνη και Τάλια της συλλογής Παραμύθι των παραμυθιών[Lo cunto de li cunti] του Τζαμπαττίστα Μπαζίλε [Giambattista Basile, 1566-1632], η οποία εκδόθηκε το 1634. Το σενάριο του μπαλέτου το διαμόρφωσε ο Ιβάν Βζεβολόσκι και τη χορογραφία ο Μαριύς Πετιπά [Marius Petipa].
Πρεμιέρες Η Ωραία κοιμωμένη των Πετιπά και Τσαϊκόφσκι πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης στις 15 Ιανουαρίου 1890.
Από το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το έργο παραστάθηκε για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 1994 στη χορογραφία του Μαριύς Πετιπά σε αναβίωση της Μένιας Μαρτίνες [Menia Martinez] με τη Μαρία Μηλιοπούλου στον ρόλο του τίτλου και τον Γιάννη Ντοντσάκη ως Πρίγκιπα Ποθητό.
Synopsis
Πρελούδιο
O χορός ξεκινά εν μέσω κεραυνών και αστραπών μιας καλοκαιρινής καταιγίδας. Ο ηλεκτρισμός είναι μια μορφή ζωής, μπορεί όμως να προκαλέσει και τον θάνατο. Είναι το φυσικό μέσο της Καραμπός: η προσωποποίηση της ενέργειας που κάνει τις εποχές να εναλλάσσονται και το σύμπαν να περιστρέφεται. Η Καραμπός, κέντρο και μαύρη τρύπα, θανατηφόρα και ζωογόνος, προξενεί τον φόβο και απαιτεί την κατανόησή μας.
Πρώτη Πράξη
Στην καρδιά του καλοκαιριού, τα παιδιά καταφτάνουν για να γιορτάσουν τα γενέθλια της Αυγής. Τo όνομα δεν είναι τυχαίο. Είναι το φως που λάμπει στην αρχή της μέρας της ζωής.
Τα παιδιά παίζουν ανενόχλητα, μεθυσμένα από τη χαρά του καλοκαιριού. Κάποιες φορές υπερβαίνουν τα όριά τους και γίνονται ολοένα και πιο άγρια. Μέσα από την εμπειρία συνδέονται με το χάος, την ομορφιά και τη βία της ζωής. Ο Ποθητός, ένα αγόρι που φτάνει αργοπορημένο κρατώντας στα χέρια του το βελουδένιο λαγουδάκι του, δέχεται εκφοβισμό από τα άλλα παιδιά, αλλά η Αυγή τον σώζει και γίνεται φίλη του. Στην κορύφωση της νεανικής τους γιορτής, εμφανίζεται η Καραμπός φέροντας μαζί της την πλήρη έκταση της δύναμης του θανάτου, μαραμένη και ψυχρή. Η Αυγή σκοντάφτει κατά λάθος και αγγίζει την Καραμπός. Με μια θανάσιμη σπίθα, η δύναμη της Καραμπός –σαν αστραπή που βρίσκει έναν αγωγό– γειώνεται. Η Αυγή σωριάζεται νεκρή στο έδαφος. Τα παιδιά, η φύση, τα πάντα μαραίνονται, πεθαίνουν ή αποκοιμιούνται. Το καλοκαίρι γίνεται φθινόπωρο και χειμώνας. Η αθωότητα θα χαθεί αναπόφευκτα, για να αντικατασταθεί από το βίωμα. Καθώς το χιόνι πέφτει, η Καραμπός περιποιείται το χειμωνιάτικο τοπίο της, θέτοντας τις βάσεις για μια νέα γενιά. Η υπόσχεση του ένυπνου κήπου υπό τη νυχτερινή εξουσία της σελήνης.
Δεύτερη Πράξη
Η Καραμπός αποσύρεται όταν η άνοιξη αρχίζει να λιώνει τους πάγους. Τα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας που χάθηκαν στον χιονιά αφυπνίζονται σε μια νέα πραγματικότητα, σ’ ένα άλλο επίπεδο νοήματος, μια νέα ζωή. Ο Ποθητός, άντρας πια, στο απόγειο της ομορφιάς του, καταφτάνει και ανακαλύπτει την Αυγή, που έχει γίνει πια ολόκληρη γυναίκα, να κοιμάται στο χιόνι. Γεμάτος δροσερή επιθυμία και οδηγούμενος από μια δύναμη που δεν την καταλαβαίνει, προσπαθεί αδέξια να τη φιλήσει, γεγονός που την αναστατώνει πολύ. Εκείνη είναι ο εαυτός της, ξεχωριστή και ακέραια, και αυτός πρέπει να την κερδίσει, χωρίς να θεωρήσει τίποτα δεδομένο, και να την ξυπνήσει γλυκά από το όνειρο. Είναι τόσο το πεπρωμένο τους όσο και καθήκον τους να κατανοήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, ο ένας τον άλλον, και μαζί να ενώσουν το σκοτάδι με το φως, το αρσενικό με το θηλυκό. Να αφυπνιστούν έναντι της ηδονής και του πόνου, της ζωής και του θανάτου.
